Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Ψ'

Ψ'
Δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο! Όταν λες κάτι που πληγώνει, που κρύβει μια πικρή αλήθεια όλοι εξαφανίζονται... Εργάζονται πολύ δεν έχουν χρόνο, το μόνο που αξίζει τότε είναι η στεγνή επιβίωση! Όμως και εγώ δεν είμαι αθώος... Έχω και γω τα μυστικά μου απίθανα μονοπάτια, ειρηνικά χωρίς να ενοχλούν τον διπλανό μου... καθώς έχω δει και ζήσει τόσα που μόνο όσοι με γνωρίζουν σε βάθος θα με καταλάβουν... γιατί έτσι είναι η ζωή! Πολύπλοκη, στιγμές μαζεμένες που περπατούν στο ακροβατικό σχοινί και από κάτω ο αβυσσαλέος γκρεμός... Ούτε είμαι κάτι το ασυνήθιστο.Ένας απλός πολύ καθημερινός ανθρωπάκος... με όλα τα στραβά και ανάποδα που κουβαλά, μα και με όλα αυτά που αξίζει... να υπάρχω στον πλανήτη, καλά και όμορφα, ευτυχισμένα και φαντασμαγορικά... πίνω γλυκό καφέ... και ονειρεύομαι μια πλούσια και ανέμελη ζωή που ξέρω πως δεν θα έχω ποτέ... Αλλά είπαμε αν δεν κάνεις όνειρα η ζωή δεν έχει κανένα νόημα... Εντάξει μπορεί να είμαι κάπως απογοητευμένος από την κακία και τον φθόνο του κόσμου... αλλά παράλληλα είμαι ήσυχος πλέον για όλα... Γιατί τα έχω ζήσει όλα... σχεδόν...Μα σκέφτομαι τώρα πόσο πεζά γράφω... σήμερα... σαν μια απολογία ενός φτωχού μελλοθάνατου. Σωστά όλα έγιναν η πλήρης ισοπέδωση των ψυχών και σωμάτων μας... Σήμερα έχει μια μελαγχολική συννεφιά η ατμόσφαιρα! Μπαινοβγαίνει ο ήλιος και δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα... Φεύγοντας αργά αργά το καλοκαίρι μού αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση στην ψυχή μου... Κολλάει ο χρόνος σε στιγμές που μόνοι μας δημιουργούμε... και το μόνο που εγώ θέλω είναι να με αγαπούν... να πιστεύουν σε μένα και να με σκέφτονται... Λοιπόν ξεκινώντας από την λευκή άμμο που βρίσκομαι να κυλιέμαι, αισθάνομαι ένα ποτάμι ευδαιμονίας να με πλημμυρίζει... χιλιάδες αρώματα αισθησιακά με ζαλίζουν ευτυχισμένα και με ταξιδεύουν στο χθες! Το τώρα υπάρχει και κινείται σαν μια άγνωστη σφαίρα που έχασε τον προορισμό της και γυρίζει αδέσποτη μέχρι να βρει τον επόμενο στόχο...Και το αύριο ... ε αυτό είναι το χθες και το τώρα μαζί... όλα δηλαδή ένας ατέλειωτος κύκλος... και γω γυρίζω γυρίζω γυρίζω.... Δεν είναι κάτι το άγνωστο, ούτε κάτι το ασυνήθιστο... είναι ο χορός των ψυχών μας στο άπειρο... ή ένα απλό μυστήριο, διαχρονικό... να έχουν κάτι να γράφουν και οι ποιητές...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου