Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Χ'

Χ'
Είμαι τελείως απογοητευμένος!Δεν γεννήθηκα όμορφος! Ούτε καν γυναίκα, έστω και άσχημη... Κάτι καλλίτερο θα είχα καταφέρει στην ζωή μου! Πενηνταπέντε χρόνια πέρασαν... καλώς ή κακώς πέρασαν! Τώρα αρχίζω να βλέπω την ζωή μου με άλλο μάτι! καταλαβαίνω ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια μέτρια κατάσταση, με μέτρια πορεία και ότι και να κάνω δεν θα αλλάξω τίποτα! Δεν γίνεται εκ της φύσεως... Όλα τα άλλα είναι απλά σινεμά! Ένα υπέροχο φιλμ που το έχουμε δει πολλές φορές και το έχουμε σαν όνειρο παντοτινό.Άλλοτε καλοκαιρινής νυχτός και άλλοτε χειμερινής! Αναγκάζομαι λοιπόν εκ των πραγμάτων να λέω πως για μένα αυτό που έχει σημασία είναι να ζω την στιγμή! Ναι αυτό έμεινε μόνο! Να ζω την στιγμή... κουτσά - στραβά την ζω, την βλαστημάω πολλές φορές, την φτύνω και άλλοτε την απολαμβάνω! Και μετά πάλι μια από τα ίδια! Η απογοήτευση όλου του παρελθόντος συσσωρεύτηκε στο παρόν! Στα άσπρα γένια... στα κόκαλα που κάποιες φορές πονούν... στις αλλεργίες, στις παραξενιές της καθημερινότητας μου! Είμαι τελείως απογοητευμένος γιατί πλέον το κατάλαβα χειροπιαστά! Έφαγα όλα τα σκατά στα μούτρα και έμεινε η βρώμα... έγινε ένα με το πετσί μου, και μέχρι το τέλος θα βρωμά απωθώντας τα έντομα και τους ανθρώπους... Ακόμα και αυτή η υπερβολή που είναι για άλλους, για μένα είναι καθεστώς... δεν ελπίζω, δεν πιστεύω σε τίποτα, δεν νοιάζομαι για τίποτα... αφού το έχω καταλάβει πλέον το νόημα της ύπαρξης! Το όλο θέμα είναι που και πως θα γεννηθείς... Όλα τα άλλα είναι απλά επεισόδια ενός ατέλειωτου σήριαλ... έχει τις δυναμικές σκηνές του, τις ερωτικές εξάρσεις του, τις οικογενειακές, τις κοινωνικές καταστάσεις που όλοι παρακολουθούμε καθημερινά στην τιβι...Και ένα πρωί, ή προς το μεσημέρι με τον ήλιο έξω να καίει, χάνεσαι! Για πάντα, όχι για πάντα; Κανείς δεν ξέρει... αλλά χάνεσαι... απλά ή περίπλοκα, στην εθνική τρακάροντας, ή στην θάλασσα πνιγμένος βλάκας... και εδώ είναι η πιο σημαντική στιγμή της ζωντανής ζωής σου! Το φλας μπακ! Τα δευτερόλεπτα πριν φύγεις τι βλέπεις, τι γεύση σου αφήνει αυτό που βλέπεις... κάτι σαν την κορύφωση στον έρωτα! Λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να σου αφήσουν ένα χαμόγελο φεύγοντας, ή μια πικρή γεύση και μια άσχημη γκριμάτσα του προσώπου σου να αποτυπωθεί με το σβήσιμο της καρδιάς σου... Βέβαια δεν έχει και πολύ σημασία για κάποιους καθημερινούς σαν και εμάς όλα αυτά ... γιατί απλά σαν φύγεις, έφυγες... Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι τι θα πουν εκείνη την στιγμή οι ζωντανοί γύρω σου... Πάντως και έτσι και αλλιώς όλα είναι σχετικά! Δεν παύει όμως για μένα να είναι και ρεαλιστικά... δηλαδή ναι είμαι τελείως απογοητευμένος... με τους άλλους, όχι με τον εαυτό μου... και ας γερνάω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου