Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

"Ο αχινός"


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σκουριά και απομόνωση!
Σημαία με το πορτοκαλί σου σώμα,
ανέτειλε, αρωμάτισε, απέδωσε με...
εκεί που δεν έχει υπεκφυγές και ψυχασθένεια! 
Οι τοίχοι απέραντο κοσμοδρόμιο,
σχισμές και το περπάτημα της κατσαρίδας ορατό!
Στην ένωση δύο γραμμών ξημερώνει ο κόσμος,
ο πόνος διαπερνά τοίχους και κομοδίνα,
διασχίζει πεταμένες ξαπλώστρες μετά τον οργασμό,
αναβλύζει πηγές μυστηριακού πλούτου απρόσμενες!
Ξεσκίζει φιλτράροντας κόχες ματιών κενές φιάλες γκαζιού!
Το δίδαγμα της ιστορίας πικρό,
κανείς δεν κατάλαβε τις διαφορές,
κανείς δεν αισθάνεται τις διαδρομές του,
τα κρύσταλλα και οι πορσελάνες κυριαρχούν,
με λατρεύουν χρυσά σκουλαρίκια κεχριμπαρένια,
με ζητούν λευκά άκρα παραδεισένια βουτήματα,
ο Καβάφης ταξιδεύει μαζί μου στην κόλαση,
με ζητά στις δικές του καυτές νύχτες, ορδές αγίων,
θα γίνω σκουριά και απομόνωση του πα...
Βυθιζόμενος στο απέραντο λευκό το θολό τοπίο ξεθώριασε,
αντικρίζω ψυχές, ματιές γεμάτες απορία!
δεν βλέπεις, δεν μιλάς, δεν ακούς, ένοχος ολκής ο προστάτης...
Πως μπόρεσες και έφαγες τον τελευταίο αχινό!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


"ο αχινός" © 2014 giorgos kroustalis 17/8/14 2.36 βαθιά νύχτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου