"Το πρωινό δίχτυ"

όταν ξυπνήσει ο γιαλός,
και φέξει σημάδια ανέμου
θα γίνω βότσαλο πέτρινη φλέβα,
χωρίς ροή και χρώμα!
χωρίς απάνεμο λιμάνι καταχνιάς!
Θα ανέβει στα ψηλά το φως,
με σοφίες και χωρατά θα με κάμψει,
θα με λυγίσει σαν να'με από πλαστελίνη!
θα με πλάσει σε σχήμα αλλόκοτο,
κάτι όπως είμαι τώρα που μιλώ,
σαν κουνούπι θα με ρίξει καταγής,
έτσι που στάζει ο ποταμός ιδρώτας!
και σαν δω τον γυρισμό μιας σκέψης,
μίας σκιάς αποβραδίς πικρό ποτήρι,
σε πέντε θάλασσες θα αφήσω την σφραγίδα,
σε τρία καλντερίμια τους λωτούς,
σε μια αναπνοή θα δώσω την ελπίδα
να έχω θάνατο σαν τους κοινούς θνητούς!
μα όταν ξυπνήσει ο γιαλός ξανά,
βασιλικός, θυμίαμα και θειάφι ο κόσμος όλος!

© 2014 "πρωινό δίχτυ" giorgos kroustalis 16/8/14 --- 5,40 ξημέρωμα!