Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

"Unleash the cables"


Κάποτε όλα αυτά που συνδέουν ψυχές θα πάψουν να υπάρχουν! Οι ζωές θα συνδέονται αυτόματα και φυσικά! Κάποτε! Σήμερα κυριαρχούν οι ενδοφλέβιες παραισθήσεις! Οι ψυχωτικές αισθήσεις! Και οι δογματικές αποφάσεις! Οι ψυχικές μου ροπές αδιάφορες στο πέρασμα της μέρας! Στον ερχομό της νύχτας δημιουργώ τον εφιάλτη μου πλάθοντας βήμα - βήμα το όνειρο που δεν θα ζήσω! Μια παλιά μονοκατοικία βυθισμένη στην λησμονιά και στο βαθύ πράσινο... Ο κήπος παραδεισένιος, το πεζούλι γκρι τσιμέντο, υφή ξεθωριασμένη! Απόλυτη σιωπή.Έχει τόσο δύναμη η σιωπή! Είναι γλυκό σούρουπο, τα πουλάκια σχεδιάζουν το βράδυ τους, συνεργάζονται τιτιβίζοντας με μανία, με παρασύρουν διασύροντας με στις επίγειες απολαύσεις... Πίσω απ΄τα ψηλά μου μισόκλειστα παράθυρα κοιτάζω εμένα δημιουργώντας τέχνη, μυρίζοντας με, καμένο πεύκο, καφές αχνιστός, βαρύ ποτό και άρωμα ατόφιο από χρυσάφι! Μπορντό μοκέτα παχιά καλύπτει τον χώρο απ΄άκρη σ΄άκρη... Γκόθικ ταπετσαρία στους τοίχους και το παρκέ σκούρο γυαλίζοντας αντανακλά το πάθος! Θα έρθει ξανά Εκείνη, μυστικές διαταγές θα συγκλονίσουν την πλάση, η μουσική μου θα διασπάσει το άτομο ξανά και ξανά, τα λόγια μένουν, διαλέγουν πατρίδα και υπάρχουν στην αιωνιότητα! εκείνος ο αέρας έπαψε, κόβει εδώ στην περιοχή αυτές τις μέρες που αργεί να πέσει ο ήλιος! Φυσικά είναι άλλος αιώνας, άπιαστος, ατίθασος μόνο στις τέχνες, ερωτικός και ήσυχος σαν την χελώνα που περνά από μπροστά μου αυτή την άγια ώρα! Εκτός από μένα, κοιτάζω και στο πουθενά! Στο τόσο ευαίσθητο παρόν μου, που επιτέλους κάλυψε για πάντα το παρελθόν μου, και ετοιμάζει το μέλλον μου. Λες και ξαναγεννήθηκα και έφτιαξα τα λάθη που είχα κάνει πριν. Λες και χάθηκε όλο το μίσος, το αίμα και το ψέμα απ΄την ζωή μας... Λες και ταξίδεψα εκεί που όλοι έφυγαν ξανά για να γυρίσω αλλιώς! Θα σκοτεινιάσει και ο χώρος θα πλημμυρίσει από μαγευτικές νότες η μια πίσω από την άλλη, μαγευτικούς έρωτες, ο ένας πίσω από τον άλλον, ένα ποτάμι ανάσες, γάργαρο, κρυστάλλινο, αέρινο, μαγευτικός θησαυρός ταξιδευτής... Θα ακούσω χαρούμενες φωνές, θα μάθω νέα, θα φάω ζαχαρωτά πολύχρωμα και η κόλαση μπορεί να περιμένει! Κάποτε! Το ηλεκτροσόκ αν συμβεί ποτέ, είναι πολύ εύκολο να διαταράξει την ψυχική μου υγεία, με τόσο ρεύμα που διαπερνά τους άσπρους τοίχους και τις σάρκες μας! Πρέπει να προσέχω! Οι στιγμές είναι κρίσιμες, οι μέρες σημαντικές, οι ώρες απαραίτητες για να πλάθω τα όνειρα που έκανα παιδί, μέσα στο σπάνιο μυαλό μου! Να κλείσεις φεύγοντας πίσω σου την βαριά πράσινη μεταλλική μου πόρτα, ξέρεις, αυτή που επιδιόρθωσα προχτές να αντέχει στα φαντάσματα του άγριου παρελθόντος μου, και του ψυχρού παρόντος! έπεσε η νύχτα, έπεσε η ασφάλεια, τα πάντα σκοτείνιασαν! Πολλά καλώδια άχρηστα έχει η μικρή ζωή μου!


© 2014 γ.κ. 26/3/14 "Unleash the cables"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου