Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ © γ.κ. 12/4/13
Η νύχτα! Η πορεία, το αποτέλεσμα και το
μετά! Ένα μεγάλο φαγοπότι διάθλασης!
Ο περίγυρος, αγαπά πολύ! Και εμένα με
αγαπούν πολύ και πολλοί! Όλοι οι άλλοι με μισούν, όπως Εκείνον! Ο σκοτεινός ιππότης της αποκάλυψης είναι εδώ,
γυρίζει από την ανατολή στη δύση, και στην οδό Πατησίων η λάσπη που άφησαν οι
ρόδες του μαύρου τζιπ ένα απόγευμα μετά τη πτώση του ήλιου! Η πτώση των αξιών,
των δογμάτων και στο τέλος η άνοδος της ελίτ. Τώρα όλα είναι ο Γολγοθάς μας. Τώρα
εγώ και εσύ δεν θα δειπνίσουμε ποτέ μαζί! Τώρα εμείς και εσείς είναι το αύριο
και το χθες. Και όμως να που βρισκόμαστε στο μυστικό μας δείπνο αυτόν που από
καιρό λέγαμε και ποτέ δεν κάναμε! Το ψωμί βουτάω στο λάδι, στο χαρίζω, το δέχεσαι,
το κέρδισες με την αξία σου! Ο χρόνος πάγωσε την στιγμή, φωτογραφήθηκε, μπήκε
σε κάδρο, τοποθετήθηκε στο σαλόνι σου. Δάφνες το στόλισαν τον χώρο και μουσικές
έπαιζαν τα κύματα του Δουνάβεως! Δεν ξέρω τι να διαλέξω σόδα ή ανθρακούχο νερό.
Οι φίλοι και οι κόλακες τριγύρω ζητωκραυγάζουν καταπίνοντας σάρκες, ο λόγος τους
ακατανόητος, και εγώ εκεί περήφανος φρουρός του παραδείσου μου, ένας άγγελος της
ακολασίας μου, μεταμορφώνομαι σε λαιμητόμο ψυχών και σωμάτων, εις το όνομα της αγάπης
και της σάρκας της αμόλυντης, της λυτρωτικής! Τώρα, έζησες επιτέλους την στιγμή
της δόξας σου, κλαις, γελάς ακατάπαυστα νευρικά! Ο ήχος της φωνής σου μια
πονεμένη μελωδία κλαρίνου ανατολής με μείξη Ευρωπαϊκή και κάποιες νότες από
Αμερική όταν έχει ορκωμοσία προέδρου! Πως έβαλες το λαδωμένο ψωμί στο στόμα, με
τι στυλ ήπιες το κόκκινο κρασί, πως έπιασες το χρυσό μου πιρούνι για το τυρί,
πως μου έδωσες του φιλί σου, είναι ένας μύθος, μια άλλη ιστορία που θέλει πολύ
ανάλυση. Αυτό που θα μείνει όμως από αυτή τη μυστική συνάντηση για δείπνο είναι
η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, και ειδικότερα η αγάπη μεταξύ ενός άντρα και μιας
γυναίκας, το απλό, το κατανοητό, και το εύκολο. Θα ξημερώσει και ένας λεκές από
το κρασί έχει δημιουργηθεί στο λευκό μεταξένιο σου φόρεμα. Στο δικό μου λευκό
σεντόνι που με καλύπτει, κηλίδες από αίμα, απ΄ την δική σου λόγχη
που κάρφωσες στα πλευρά μου.
Συνεχίζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου