"overdose sun"

Η λεπτή οριζόντια γραμμή του ορίζοντα
και η λεπτή καυτή άμμος εξανεμίζονται! 
σάρκες και αρτηρίες καθρεφτίζονται,
ο λευκός ουρανός κοκκινίζει, εξαϋλώνεται,
και ο λόγος πικραμύγδαλο και φοντάν!
Οι νεράιδες πέρασαν στο χρονοντούλαπο,
ξωτικά και παρθένες κορασίδες εξοστρακίστηκαν,
Στην Σπάρτη και στην Σαλαμίνα ο πόνος...
ποτάμια ματωμένα ψυχές, παλεύουν,
σε καθρέφτες αναζητούν μία διέξοδο,
ανιαρά λόγια και συμβεβλημένες ελπίδες,
χάδια εκτάκτου ανάγκης διαστέλλονται,
και τα νυστέρια έχουν το πρόσταγμα!
Βουτηγμένα κεφάλια στην άμμο,
άκρα και επιδερμίδες σαγηνεύουν ληστές,
άλλοτε κόκκινα, άλλοτε τυρκουάζ...
κάθε μας βήμα και ένα λάβαρο ήττας,
κάθε ανάσα και μια επιστροφή...
εκεί όπου ανήκει ο καθένας,
εκεί που ο θάνατος είναι ανάσταση,
εκεί που ο έρωτας είναι φυγή.
Η επόμενη μέρα έφερε και θλίψη και συστολή!
Θα κάψει ο ήλιος τις αντιστάσεις,
θα πνιγεί ο πόνος στο απέραντο γαλάζιο...
θα συντριβεί το μάτι του αδέσποτου αετού!

© 2014 "overdose sun" giorgos kroustalis 3/7/14 #all_by_one