Σε βλέπω!

Τα βήματα είναι σιωπηλά και πολλά!
Το ύφος, σκληρό, σχεδόν απαθές,
στο σκοτάδι μοιράζεις τα δάκρυα!
Σιωπηρά ποτάμια μελλοθανάτων!
Το χώμα πρόσφορο αναμένει,
η σάρκα ροδοπέταλο και θυμάρι ξερό!
Τα εξαπτέρυγα αντηχούν με την δύση,
επιστρέφω εκεί που γεννήθηκα, 
γεύμα για έξι ψυχές σε μοβ αποχρώσεις,
ο χρυσός, ο σκορπιός, και η πράσινη χλόη!
Με βλέπω και του χρόνου να βλέπω εμένα,
στα σκληρά αναμμένα, καυτά πεζοδρόμια,
πίσω από κουρτίνες, καθρέφτες και πόμολα ανοικτά παραδείσων,
να κλείνω το φως στο κάλεσμα μιας ψυχής,
ηδονές και αέρηδες να ξεφεύγουν στην κόλαση,
οι πληγές να ενώνουν το χθες με το τώρα...
με βλέπω στο αιώνιο φως, πυγολαμπίδα!
Τα βήματα είναι σιωπηλά και πολλά τα θυμιατά και τ' αρώματα...
Μετά απ' την δύση του ήλιου δεν επιτρέπεται ούτε ένα δάκρυ!
Έχω ένα όνειρο,
είχα ένα όνειρο,
δεν έχω άλλο όνειρο!

"after shave" © 2014 giorgos kroustalis 2/7/14 #all_by_one