"έφυγες"

έφυγες ... 
στο σκοτεινό πείσμα σου,
στις άκρες των λεπτεπίλεπτων κορυφών,
στα τρίσβαθα πέπλα κάποιας ντροπής,
στης νιότης το ξεχασμένο μυστήριο...
έφυγες,
μονομιάς στο χωράφι σκιές απ' την Ανάσταση,
στον τοίχο κρεμασμένα τα λάβαρα,
το πιθάρι σκοτεινό, παραμένουν οι σκέψεις,
οι σχέσεις ισορροπούν στο μεταλλικό μας περίβλημα,
τα νεκρά πουλιά, τα νεκρά κύτταρα, ισοπέδωση!
καμμένα τοπία του παρελθόντος,
ο θησαυρός βουλιάζει σε ματωμένα όχι, αρνήσεις και βότανα!
έφυγες,
στο πρωινό ξύπνημα του θανάτου,
θα είναι χορός και επιτάφιος θρήνος ο λόγος,
η μουσική θα με σκιάζει,
κανένας προστάτης δεν λατρεύει την άβυσσο,
μονάχα η λεπίδα γυαλίζει στο φως της χαμένης τιμής μου!
έφυγες
συστολή και βουτήματα της γιαγιάς στο φλιτζάνι καφές,
επιπλέοντας οι στιγμές, ανεμίζονται στο αέρα,
στα λιμάνια τα πλοία αρπάζουν τις σάρκες μας,
έφυγες μαζί τους,
έκανες μια επανάσταση,
επιστρέφοντας έζησες, ζεις...
"έφυγες" 29/5/14 ©