"three letters"

Τρία γράμματα μόνο! Αρκούν! Τα τροπάρια εξαγνίζουν, τα μαστίγια αναστατώνουν την κόλαση! Οι κιτρινόλευκες μαργαρίτες πρόσκαιρα υποκλίνονται στην Ανάσταση μου! Δύο παγκάκια πράσινα, φθαρμένα στον χρόνο με την ριπολίνη να έχει ξεφτίσει σαν την ψυχή μου, στέκουν σαν άκλειστα μάτια στο πέρασμά σου. Μαύρη πανύψηλη σιλουέτα, επιβάλλεται με την ματιά της... με διαπερνά σκορπώντας ρίγη και βίαιες ανατριχίλες... το ψηλό ρολόϊ δουλεύει ακόμα, οιωνός της ερχόμενης αποκάλυψης η ιέρεια, της σελήνης που αγαπώ μάγισσα και δοκιμασμένος μου πειρασμός της Ωκεανίδας σύμβολό μου διαχρονικό! Έχει η Γη χαρίσει απλόχερα καρπούς μυρωδάτους από τα σπλάχνα της, γέννησαν, δημιούργησαν, κυριάρχησαν! Παγίδες και πάθη Χριστού στην ατμόσφαιρα, μέρα ψυχρή να λιώνει απ' τον καύτρα του τσιγάρου σου... να σε γονατίζει γυμνό από έννοιες στο μάρμαρο της σαγήνης... στο δάπεδο μιας μαγεμένης άλλης πηγής!Ο χώρος υπάρχει, γουργουρίζει αθόρυβα, κοχλάζει κάποιες φορές, περιμένει να περπατήσει αλλιώς το δύσβατο βουνό, δαμασμένο ωστόσο οικιστικά παρασύρεται από την ηδονή σου, διαμορφώνεται όπως εκείνο ποθεί! Κάπου εκεί στην σιωπή υπάρχουμε, σκιούλες μυστικές με φωτεινά μάτια, ατίθασο βλέμμα που κρύβει το απόλυτο πάθος για την ζωή! Λοιπόν κάθε Άνοιξη θα έχω γιορτή! Η επανάσταση των φυτών παράλληλα με των κυττάρων! Η εξιλέωση των φτωχών πλασμάτων, των εξωγήινων! Η στροφή στην χαμένη πλατεία της νιότης μου! Ο δικός μου ο δράκος έχει την γεύση της σοκολάτας και του καφέ! Στο αλάτι της παραλίας σου υποβάλω τα σέβη μου, κάθε πάθος έχει αρχή, διάρκεια και τέλος, και πάντα ένα καινούργιο αρχίζει... τρία γράμματα μόνο! Σκέψου... αυτά είναι το μυστικό, αυτά είναι η γέννηση, η πορεία, το τέλος και η επιστροφή μας! Κάποιες φορές λέω πως είμαι ένας ευλογημένος άνθρωπος γιατί είδα το φως, είδα τον πόνο, αντάμωσα τον θάνατο και την επιστροφή, και έψαξα την ουσία χωρίς το νέκταρ των θεών να επιδράσει ασύστολα! Με φύσηξε ο αέρας στις αλυκές του χρόνου, στα πέτρινα λευκά σπιτάκια της γαλήνης μας, στο κύμα το τεράστιο της καταιγίδας! Βούλιαξα, ούρλιαξα, επαναστάτησα με αιτία, και μετά σιώπησα, χάθηκα, εξαφανίστηκα οικειοθελώς! Περπατώ στην αγαπημένη μου Πατησίων ξανά και ξανά και ο δρόμος παντρεύεται με τον χρόνο και σταματά ο πόνος! Το ανέσπερο φως υπάρχει, είναι εδώ, μέσα μου, μέσα σου... Το βιώνω! Ζήστο και συ... τρία γράμματα μόνο αρκούν, και μία ανατριχίλα στην επιδερμίδα σου!_

© 16/4/14 "three letters"