Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

"Ocean heart"

"OCEAN HEART"
Ταξιδεύω ένα χρόνο τώρα κάτι μήνες και λίγες μέρες... Κάτι υπέροχο συμβαίνει ξαφνικά, κάτι όμορφο... νοσταλγικό ποίημα αρχαίου ποιητή, μάγου και ταξιδευτή όπως εμένα. Το ζω ξανά, το νιώθω βαθιά μέσα μου, με πλημμυρίζει ένα παράξενο ρίγος όμορφων συναισθημάτων... Ταξιδεύοντας λοιπόν σε άγνωστα πελάγη, φουρτουνιασμένα, άλλοτε ήρεμα γαληνεμένα τυρκουάζ χρώματα και επίπεδες επιφάνειες, κοιτάζω ένα ηλιοβασίλεμα γαλήνιο τον ορίζοντα ως εκεί που φτάνει το μάτι... σιωπή, σκέψεις, στιγμές... Άλλοτε με πελώρια κύματα έτοιμα να με ρουφήξουν στην άβυσσο της λήθης και της απόγνωσης, σε ένα θάνατο χωρίς επιστροφή... και άλλοτε σε μια γαληνεμένη θάλασσα σαν της πατρίδας μου, του νησιού μου τα νερά... τα αγαπημένα! Γιατί η αγάπη έχει πολλές πλευρές και χιλιάδες έννοιες... Έχω στην σκέψη μου μια ψυχή, μια μορφή κάτι σαν το νερό και την Γη. Σαν τον ουρανό και τα σύννεφα, τους αέρηδες και τον καυτό ήλιο, τα εκατομμύρια λέξεις και την απόλυτη σιωπή. Και τις νύχτες έχω τα ξωτικά και τις ξανθομαλλούσες νεράϊδες συντροφιά στα σκοτεινά άγνωστα θαλασσινά μονοπάτια, κάποιες ώρες ψηφιακά, κάποιες άλλες σε χρόνο πραγματικό, να στήνουν χορούς, μια ελεγεία σαγηνευτική, μια παραζάλη ερωτική, ένας πολύχρωμος λαβύρινθος με γοργόνες, και μυθικά θαλάσσια τέρατα, γλυκοί εφιάλτες, τρελοί οδηγοί άγνωστης περιπέτειας... Και Εσύ βασίλισσα των πάντων, να κυριαρχείς σε όλα τα πεδία των εσωτερικών μας κόσμων, μια ύπαρξη από άλλον πλανήτη ίσως; μια περιπλανώμενη ψυχή, άγγελος εξ ουρανού προστάτης των σωμάτων και των μικρών μας απροστάτευτων ψυχών; ή ένας μυθικός Κέρβερος φύλακας του Άδη όπου η παρουσία σου εξασφαλίζει την παραμονή των νεκρών στον Κάτω Κόσμο αλλά και την αδυναμία των ζωντανών να εισέλθουν σε αυτόν! Άπειρες οι μορφές σου θα έλεγα, θα διαλέξω αυτήν του μικρού αθώου παιδιού με τις ξανθές μπούκλες, δύο ματάκια λαμπερά, το μεταξένιο λευκό χρώμα της επιδερμίδας, ένα μικρό αγγελούδι θεϊκό δώρο σε όποιον το έχει και το κοιτά, το αγαπά, και το φροντίζει... Ταξιδεύω πολλά χρόνια, δεν θυμάμαι πόσα πλέον, ξεχνάω, δεν ήταν δα και όλα ρόδινα! θέλω να θυμάμαι τις καλές μου στιγμές μόνο... τα ευχάριστα χρόνια, τις υπέροχες μέρες μου, να όπως την σημερινή! Θα πιάσει μπουρίνι ξανά, θα μας κουνήσει για τα καλά η φύση... για άλλη μία φορά θα παλέψουμε με αυτήν! Σήμερα είναι 5 Ιουλίου ενός άγνωστου χρόνου, μα για μένα είναι μια υπέροχη μέρα... Την θυμάμε πάντα με ευτυχισμένο χαμόγελο... Ήρθες Εσύ στον κόσμο αυτόν εδώ τον παράξενο και αγγελικά πλασμένο, ένα λαμπερό φως, μια ζεστή καρδιά, ένας άγγελος εξ ουρανού! Ας αρχίσουν λοιπόν οι χοροί και τα γλέντια, όπου οι χαρές να δέσουν με την μορφή σου... για πάντα! Και το ταξίδι μου συνεχίζεται!

 © "Ocean heart" χαρισμένο. 5/7/2013 "

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου