απόψε τι; χθες τι; αύριο τι; έχουμε τον χρόνο να αναρωτιόμαστε! έχουμε χρόνο να φύγουμε στον χρόνο! σε ποιόν χρόνο; στο χθες; στο τώρα; στο αύριο; ένα κάλεσμα απροσδιόριστο, αναπάντεχο, αποκαρδιωτικό! απόψε χορεύω καθιστός, ξαπλωμένος ανάσκελα κοιτώντας το ταβάνι! Συνήθως λευκό, πάντα λευκό, απρόσωπο, εντελώς νεκρικό. Θάλαμος ψυχιατρείου πολυτελείας. Οι τρελοί χορεύουν το ταγκό της νεφέλης! Χωρίς ρυθμό, χωρίς παλμό, πέφτουν στον καιάδα ο ένας μετά τον άλλον! Εσύ ο μαέστρος της ωδής! Ο αρχιερέας της λιτανείας, ο πατριδοπροστάτης των πάντων, ο χορτάτος μεγιστάνας της λάσπης των μαργαριταριών που χαρίζεις νησιά στα παιδιά σου, και χορεύεις το τανγκό της νεφέλης για εξαγνισμό. Ένας απλός καθημερινός ήχος, επαναλαμβανόμενος χτύπος, παραμορφωτικός ήρωας των αγράμματων ψυχών! απόψε τι; αύριο τι; Αδειάζοντας το αίμα από τις κομμένες μου φλέβες θα προλάβω να ακούσω τα δύο αγαπημένα μου άσματα. Όνειρο ήτανε!
© γ.κ. 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου