Στο σκοτεινό πέρασμα των αιώνων
έβαλα στον τάφο την αιτία της ύπαρξής μου
χαράζοντας νέους ορίζοντες.
στο αύριο της προσμονής μου
θα κλείσω τα επόμενα χρόνια της αλλαγής
ερευνώντας τα όρια της θλίψης μου.
Τα νεκρά κύτταρα θα σωπάσουν τους οιωνούς
τα ψυχρά βλέφαρα να κοπάσουν στο πέρασμα.
Το βήμα αργό, εντελώς επίπεδο, διαχρονικό.
Και ο ήχος μας ένα παραλήρημα ηδονών.
Η αυγή καταλύτης, η ψυχή ελευθερωτής και δεσμώτης.
Ο επόμενος χρόνος παγώνει.
Μάρτιος 2013
Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή