Στο φως των κεριών ξετύλιξα τις κρύες μας νύχτες
ήταν τα κορμιά λευκές ανταύγειες σπινθηροβόλες,
ήταν τα όνειρα καθολικό παιχνίδι με ξωτικά...
ήταν οι πορείες μας ανήσυχος ταύρος πριν το τέλος του,
οι ανάσες μας στο ψυχρό μας δωμάτιο φλόγες,
μικρές ηδονές σκόρπιες λεπίδες που έκοβαν πάθη,
Λοιπόν τα λευκά σου σεντόνια σπάνια αγγίζονταν,
απλησίαστα από χιλιάδες προσμονές καταλήφθηκαν σώα...
μονομιάς ο ρυθμός μας ο καταλύτης των πάντων,
ο στεναγμός βίαια ξέφυγε λιώνοντας πάγους,
ταξίδεψε σε κρυφούς πόθους και ολόγιομα φεγγάρια,
κάθε πρωί το θυμάμε, κάθε στιγμή κερδίζω απ'την θύμηση...
Τα επόμενα βράδια λουσμένοι από το φως μας
θα συνυπάρξουμε με το αιώνιο φεγγάρι του έρωτα μας,
και ο θεός γέλασε μαζί μας και συμμετείχε στο θαύμα !!!
© "moonflower" 4/1/13 http://youtu.be/pgpcpXCq3mw
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου