"στα άκρα"

Έψαξα την σπηλιά σου
βρήκα τις ανάγκες σου...
κοίταξα τις πληγές σου.
Ρώτησα για τα πάθη σου
είδα τις ροές σου
τις απόλαυσα νύχτα.
Ξύπνησες και δεν γνώριζες
έζησες την φυγή σου
έπνιξες τις κατάρες μου
αναδιπλώθηκες τραγικά.
Στα μεγάλα βουνά
στα πλατιά μονοπάτια
στις απέραντες θάλασσες
θα γκρεμίσω τα πάθη μας
θα ανατινάξω τα λάθη μας
θα μας φτάσω στα άκρα.

Έψαξα την σπηλιά σου
τελικά το σκοτάδι κερδίζει τα λάφυρα
και ο ύπνος τα όνειρα συντηρεί
με αποκαθηλώνει ....

© γ.κ. 2/11/12