"full moon on the rocks "

"full moon on the rocks "  ©  1/8/12 γ.κ.

Θα εκραγώ! Σε χιλιάδες κομμάτια θα διαλύσω τις εσωτερικές μου ροπές.   Και όλα τα όντα της Γης υπόκλιση θα μου χαρίσουν, δόξες και τιμές. Χρώματα άπειρα και αποχρώσεις του μοβ  ο κύκλος γεμάτος και ολοκληρωμένα κυκλώματα οι σημερινές ψευδαισθήσεις μας. Δεν βάζω όρους και οροί γεμίζουν τα σπλάχνα μου απ' το γεμάτο φεγγάρι και την σκιά σου να κυλάει στις  φλέβες μου.
Ο ορίζοντας σκεφτικός για τις πράξεις μου που θα δείξει στο ταξίδι  μέσα στον χρόνο μαζί με τις αιώνιες ρίζες των θυμαριών και τα ατέλειωτα τσαλιμάκια που κάνει η θάλασσα μπροστά στον παλμό τής ανάσας σου, τοπίο που χαράζει τα όνειρα τα φέρνει στο φως, φρουροί ασάλευτοι στυλοβάτες μίας χαμένης αγάπης και ενός σαρκικού πόθου που έρχεται. Είναι πολύπλοκο αυτό που νιώθω για σένα και σε κάθε φεγγάρι η σκέψη στην σκέψη σου τον ιστό της απλώνει, και ένα πάντρεμα μυστηριακό αναβλύζει που όσο πάει  φουντώνει και πλημμυρίζει τα τρίσβαθα της ψυχής μου.
Το λευκό του τοπίου  να έχει κάτι απ' την ματιά σου, καθάριο , αμόλυντο, αναλλοίωτο στον άσπλαχνο χρόνο. Και να σε βλέπω εκεί να αγναντεύεις το πέλαγος, πουλί πελαγίσιο και στεριά στους αιώνες την λάβα που έχυσε!... Νάνε και η πνοή σου με τον αέρα του δειλινού το άγγιγμα της ψυχής μου και όλη η Μεσόγειος τα εδάφη της, σπονδή για την χάρη σου και μια μελωδία για την μορφή σου που κανένας δεν έχει ακούσει ως τώρα.
Και καθώς η νύχτα σκεπάζει με μίσος το απέραντο μονοπάτι της ερημιάς έρχεσαι με το απίστευτο λαμπερό φως του φεγγαριού να λούσεις το πεδίο των γυμνών μου πηγών και να σκεπάσεις στοργικά τις σκέψεις ολάκερης της οικουμένης.... Η σιωπή επιβάλλεται και οι μουσικές της ανάσας σου κυριαρχούν στην πανσέληνο .

© γ.κ. 11 και 5 στις 1/8/ του 12