fb2

fb2
τα μάτια μου κλείνω
στο τελευταίο χορό
το σώμα μου δεν το ορίζω
το αίμα μου δεν το νιώθω.
μόνο οι σκέψεις υπάρχουν
μόνο οι εφιάλτες,
Πάνω στο πάλκο
θα αφήσω την τέχνη μου
αδιάφορη, και νεκρή...
θα ταξιδέψω ...
θα γνωρίσω ...
θα επιστρέψω
και θα αγαπήσω
ξανά τα όνειρα....

fb3

Τα μελαγχολικά μου μάτια

στα πέρατα της άλλης γης

έσβησαν και κατέρρευσαν τα τείχη μου...

τα λεπτεπίλεπτα βλέφαρά σου

φτερούγισαν βεβιασμένα

στην φυγή της νύχτας...

και ο θησαυρός μου αποκαλύφθηκε....

στο σεληνόφως ....

χαρισμένα δώρα θα λάβω 

κάτω από τον ήχο της έντασης

και σε μια στιγμή υπερέντασης

δεν με πονάς και πίνεις coca..

Γελάς τρυφερά και σαλεύεις τα χείλη σου

να κόψεις φλέβες στις αναμνήσεις

τα όργανα πήραν φωτιά

και οι αισθήσεις αφήνονται σκόρπιες ...

ξεφεύγουν τα αστέρια 

στο ξέφωτο που η σκιά σου με συναρπάζει

και ξαφνικά γίνονται τα ήρεμα βίαια

και όλα τα μέσα μου τέρατα

αναταράσσονται 

κατασπαράσσονται οι ηδονές 

μεταμορφώνονται σε οδύνες ....

fb4
Ένα καυτό νυχτερινό γλέντι
ξεκίνησε στα έξω των ακτών..
Τα σύννεφα διέλυσαν τα νερά
και τα χρύσωσαν σαν μετάξια...
Τα έγκατα της γης
έδεσαν με τα μέσα της ψυχής
και ο Πόε έκλαψε μεθυσμένος...
Απέραντη σιωπή,
ατέλειωτη σιωπή, αιώνια λήθη,
στο βουητό της παραίσθησης ...
οι χειμώνες θα έρθουν
και θα με προσπεράσουν
ακλόνητο, αδιάφορο...
εγκαταλελειμμένο !.
Εγώ είπα... διαφέρω από τους άλλους
και όλοι γέλασαν κραυγαλέα...
Και όλοι με έπνιξαν μετά
στα παρασκήνια επικράτησε τρόμος...
Η νύχτα ξεπέρασε την οργή
έκατσε η σκιά μου και πάλεψε
αβοήθητη... απροστάτευτη...
Μακριά πέρα στο ξέφωτο
ακούω τα κρουστά του θανάτου,
τις κραυγές σου τις άπειρες
τα χρυσά που φοράς
ανατίναξες ... .... κινδύνευσες ....
Εγώ στο νυχτερινό μου βυθό
φύλακας άγιος των χαμένων ψυχών μας
βουλιάζω στην ευτυχία μου !...


το μπλε της θάλασσας πολύπλοκη σχέση
κύμα αγριεμένο είναι τα μάτια σου
άνεμος όπου γυρίζω το βλέμμα μου.
το μπλε της θάλασσας όλα είναι εσύ
και τα θυμάρια της γης σου
στο προσκεφάλι μου
και η πνοή σου μια αγκαλιά ....
και όλα χαλάλι μου ....

© γ.κ. 2012