"Ανάδρομη Αφροδίτη"

"Ανάδρομη Αφροδίτη"

Επιτέλους ήρθαν οι καυτές μέρες και νύχτες και φώλιασαν στις ψυχρές ζωές μας.Κανείς δεν έχει 

καταλάβει ότι η φύση μας εκδικείται. Έχουν πάψει τα όνειρα να δημιουργούν πορεία στο αύριο.

Το σκυφτό μας κεφάλι κοιτά ακόμα την Γη.Τα χέρια μας ανήμπορα να πιάσουν το όνειρο, την ελπίδα, το τώρα με την στιγμή να προσπαθεί να ξεφύγει από τα δόντια της καθημερινότητας. Γυμνά κορμιά 

στους δρόμους χωρίς εσωτερικότητα και σκέψη δημιουργική. Δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ το 

κίνητρο της απόδρασης. Δεν έχουμε καμία ελπίδα γόνιμης δημιουργίας.Ο ένας κοιτά τον άλλον χωρίς αιτία και χωρίς καμιά θετική σκέψη.Δε τον ακούει καν!Θάλεγα πως είμαστε όλοι Ζόμπι.

Επιτέλους τώρα στις καυτές μέρες υπάρχει η αφορμή της λύτρωσης μας.Το κορμί σου κολλάει απ' τον ιδρώτα της σήψης και οι παλμοί σου σβήνουν αργά,αργά και βασανιστικά  Το κορμί μου διάδρομος φλου εικόνα και άγριο φρούτο της Ινδονησίας.Στάσιμο και καυτό, ένα μονοπάτι που κανείς δεν τολμά να βαδίσει. Δεν υπάρχει αιτία καμιά να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση να σμίγουν τα κορμιά μας στο χορό των λουλουδιών και να παράγουν αγάπη γέννηση ζωής μίσος και επαφή με το τώρα το αύριο και το πριν. Λιώνεις απ' τον καυτό ήλιο της προσμονής , καθώς η πολυπλοκότητα του μυστηρίου που ζούμε έχει ξεφύγει στα ηλιοβασιλέματα της πατρίδας που δεν ζήσαμε ποτέ.

Επιτέλους δεν με αναγνωρίζω ούτε και συ. Δειλός και άβουλος ο χρόνος και ο πόνος μόνιμος και φίλος από παλιά.Κρυφός δημιουργός και αιτία χιλιάδων πραγμάτων ασυνάρτητης προσαρμογής των φευγάτων γυναικών μου. Αυτά που τώρα ζεις εσύ σαν ένα εξωγήινο και κοσμικό παιχνίδι, εγώ καρδιά μου τα έζησα αιώνες πριν στο Βέλγιο στα βροχερά σοκάκια της ελπίδας μου.Το ποτάμι έχει πλέον φουσκώσει και θα μας καταπιεί όλους.... Ο καυτός ήλιος μας καίει χωρίς έλεος. Από εσένα περιμένω με τα φτερά σου να καλύψεις την Γη και να σκορπίσεις ρίγη συγκινησιακής συνειδητότητας. Να αφήσεις το υπέροχο ύφος σου να κατακτήσει φυλές αγρίων ενστίκτων και να εισβάλλεις σαν ένα γλυκό τσουνάμι στο υπόστρωμα της απόλυτης ηδονής του νου.

Είναι τόσο καυτές οι μέρες μου, έτσι που  οι νύκτες μου γίνονται ένα γλυκό ολοκαύτωμα.

© 11/7//12 γ.κ.