Λες να ...

Λες να περπατήσω στους βρεγμένους δρόμους;
πόσο τους αγαπώ...
οι σκέψεις θα με πληγώσουν...
οι αναμνήσεις θα με σκοτώσουν...
Λες να κοιτάξω ορίζοντες;
καταχνιά και μυρωδιές από τζάκι
από που δεν έζησα
που δεν θα το ζήσω ποτέ....
Λες η βροχή να με καταπιεί;
να μην ξέρω πια τίποτα δυνατό...
να μην βλέπω τον πόνο σου....
να μην ανασαίνω το μέλλον μου...
να μπορώ να χαράξω πορείες!
Λες..τελικά και μόνο μιλάς
δεν κοιτάς τους αιώνες που χάθηκαν
τις ψυχές που μαράθηκαν
τις φωτιές που μας έκαψαν εσαεί
και η βροχή εξιλέωση όλων...
Λες..τελικά και μόνο κοιτάς
δεν μιλάς για το χθες
πληγωμένα τα δάκρυα σώπασαν...
και τα μόνα που κάλυψαν τους θεούς
της βροχής κάτι λόγια του παρελθόντος...

© 2012 γ.κ.