με τζάκι αναμμένο και ψυχρό ....

έχεις ένα τζάκι αναμμένο ?
έχεις ψυχή και τα βουνά που μάτωσαν ...
έχεις ένα σκοτάδι στο άγριο σου βλέμμα ?
έχεις καιρό να δεις τους έρωτες σου λιώμα ?
έχεις το κρύο της ζωής
και της μεγάλης πίκρας
σμπαραλιασμένα και τα δυό....
και αναμαλλιασμένα ....
και πάντα έρχονται οι θεοί
και σε ακούνε τέρας...
σε ανακατασκευάζουν
και σε γεμίζουν δύναμη
και σε γεμίζουν δώρα...
πετάς από την γη σε γη
και σε τρομάζουν οι θνητοί
καθώς και πάλι θα βραδιάσει ...
και θα χαθείς ξανά σε απίθανες ιδέες
και όμηρος εγώ θα ζήσω και θα χαθώ
με τζάκι αναμμένο και ψυχρό ....

© 2012 γ.κ.