Εφ' όλης της ύλης 1. "53 ΌΛΑ"
Σήμερα οι ρυτίδες στο πρόσωπό μου προδίδουν χωρίς δισταγμό τα 53 έτη της ηλικίας μου.
Το σήμερα ωχριά σε σύγκριση με το πιο αλλόκοτο και σκοτεινό παρελθόν.Η Βαλένθια φλέγεται το ίδιο και το Κολοράντο.Στην Ινδία ισχυρές βροχοπτώσεις,το Λονδίνο πλημμύρισε.... Η ωριμότητα των χρόνων μου δεν είναι αρκετή να αποτρέψει το οτιδήποτε!. Ούτε καν τις ερωτικές μου συνευρέσεις.Τις κατά φαντασία.Σαν τον ήλιο που καίει ακόμα στην Αθήνα,στους δρόμους τις πλατείες τα πάρκα και τα στενά με τους χιλιάδες ξένους από το πουθενά. Προσπαθώ να σκεφτώ γιατί θέλω να αγαπήσω!Με τρομάζει να είμαι μόνος αλλά πιο πολύ να νιώθω μόνος!Το θέμα είναι ότι αγαπώντας κάποιον προσπαθούμε να αγαπήσουμε εμάς μέσα από αυτόν περισσότερο από το να αγαπήσουμε εκείνον. Ίσως κάτι τέτοιο θέλω κι εγώ από σένα. Φοβάμαι την απόρριψη σου όσο από τον κάθε άνθρωπο,θέλω να πω πως είτε σ’αρέσει κάποιος είτε όχι η απόρριψη πονάει, ενοχλεί, και οδηγεί σε σκέψεις… Κι όταν ένα άτομο σε κάνει να νιώθεις τόσο μα τόσο ευάλωτα, αλλά ταυτόχρονα όμορφα, ονειρεμένα, να ζεις κάθε στιγμή και να λες “να άλλο ένα κεφάλαιο στο παραμύθι μου ” ,να προσπαθείς να κοιμηθείς κάθε βράδυ και εκεί που κλείνεις τα μάτια σου να χαμογελάς ...ξαφνικά γιατί σκέφτηκες μια λέξη του ... και αμέσως μετά να κοιτάς γύρω σου και να ζεις την στεγνή πραγματικότητα... ε τότε υπάρχει η αντίθεση των καταστάσεων, η σκληρή αλήθεια του σήμερα του τώρα.... και φρικάρεις .... εκρήγνυσαι...
Μαζεύεις τα κομμάτια σου ξαφνικά σε ένα και έχεις δυό δρόμους να πορευτείς ... Η απογοήτευση είναι η απώλεια της ικανότητας να γοητεύεις και να γοητεύεσαι. Και αν αφεθείς με μια αφορμή στην απογοήτευση, τότε αυτή διαχέεται στην όλη ύπαρξη. Και τότε η ζωή ισοπεδώνεται, καθώς όλα μοιάζουν δίχως νόημα.Και απ την άλλη λες "υπάρχουν και χειρότερα" μισογελάς τρελαμένα στον καθρέφτη σου μπροστά.... και προσπαθείς να κάνεις αμήχανα την επόμενη δουλειά που σου έχει αναθέσει κάποιος ή κάποια δικιά σου ύπαρξη!...
Ο ερωτικός άνθρωπος νιώθει να αναβλύζουν μέσα του χιλιάδες διαφορετικές επιθυμίες που αγγίζουν διαφορετικές πλευρές του, αλλά που όλες περικλείουν την βασική επιθυμία για ζωή.
Και πνίγεται όταν δεν τις εφαρμόζει,πνίγεται που τις πνίγει στα τρίσβαθα της ψυχής του ζώντας την ρουτίνα της καθημερινότητας σε όλο της το μεγαλείο.
Σήμερα έχω ρυτίδες όπως και συ .... Γνωρίζω να ζω και να μην στέκομαι στα φθαρτά στοιχεία της συμπεριφοράς των άλλων,παλεύω να είμαι γοητευτικός και αυθεντικός... πονάει ναι .... ξαφνιάζει οκ, υπάρχεις όμως... και δεν μονολογείς έτσι περπατώντας στον δρόμο.Αγαπώντας νιώθω να εμπλουτίζομαι ο ίδιος.... να μην πνίγομαι στα νερά της Ινδίας,να μην με καίει ο ήλιος της Σαχάρας και να βάζω πορεία για την κατάκτηση της σοφίας....
Το όλο θέμα δεν σταματά ποτέ και πουθενά. Είναι σαν την θάλασσα που ποτέ δεν ησυχάζει.Είναι σαν τον αέρα που σε διαπερνά όπου και να κρυφτείς...Αυτό το τώρα είναι μόνο ή αρχή.Η εισαγωγή θα έλεγα μιας υπερπαραγωγής...η Γη δεν έχει ακόμα σταματήσει να γυρίζει..... εκτός εάν εξαφανιστείς εσύ ο ίδιος,εγώ!...
© George Kroustalis 1/7/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου