επι.Ε

Το ρόδι! Τι υπέροχος καρπός! Μόνο αυτό πίνω πια!
-Ωρίμασα και βλέπω αλλιώς τα πράγματα!
-Μήπως ωρίμασες αργά ?
-Ναι αργά, αλλά σταθερά...
-Και τώρα τι περιμένεις ?
-Τώρα πια τίποτα, έζησα όμως συγκλονιστικά ε!
-Άξιζε τον κόπο ?
-Για κάποιες στιγμές άξιζε... αλλά αν ξαναγεννιόμουν θα άλλαζα πάρα πολλά πράγματα στην ζωή μου! 
-Λίγοι το λένε αυτό ξέρεις...
-Ναι λίγοι, κάποιοι σαν και μένα ας πούμε, που ξέρουν ότι δεύτερη ζωή δεν έχει, που ότι κάνεις αμέσως γίνεται ένα παρελθόν χωρίς επιστροφή! Δεν πειράζει πάντα υπάρχει ένα τέλος μετά από μία αρχή ε!
-Πάντα φιλοσοφούσες χωρίς ουσία φίλε μου... πάντα!
-Ναι όντως, χωρίς ουσία, κατάλοιπα του παρελθόντος μάλλον!
-Μπα είναι να τόχεις, άμα δεν τόχεις νομίζεις πολλές φορές πως τόχεις...
Δεν του απάντησα άλλο, δεν άξιζε τον κόπο να συνεχίσω να φιλοσοφώ στο κατώφλι του 2016. Μέσα από το αυτοκίνητο σε μια διαδρομή ο κόσμος φαίνεται πολύ σύντομος και ανούσιος... Αποθηκεύεις καθημερινά ένα σωρό μικροπράγματα χωρίς να τα θέλεις... ανταλλάσσεις λόγια, λόγια, λόγια χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος... Έτσι για να ζεις, να λες ότι υπάρχεις στον χρόνο... και ξαφνικά διαπιστώνεις ότι όλα κάποια στιγμή θα τα χάσεις, για πάντα!Τότε είναι που αναθεωρείς στιγμές, ζωές, και γεγονότα!Τότε όμως είναι πλέον αργά!
-Δηλαδή και τώρα που δεν πίνεις πια αλκοόλ τι νιώθεις ?
-Τίποτα δεν νιώθω, ποτέ δεν ένιωθα κάτι σημαντικό! Ότι ήπια και όσο ήπια απλά έγινε... η τύχη, η σύμπτωση, η στιγμή της εποχής... εμένα η οικογένεια δεν με σπούδασε πουθενά, δεν απέκτησα αυτό που λένε οι "άλλοι" παιδία" οι δικοί μου δεν είχαν... ούτε ήξεραν από αυτά... έγιναν τα γνωστά τότε, τα καθημερινά, τα τετριμμένα του τόπου μας... δυστυχώς δεν διαλέγεις γονείς... 
-Θάθελες να έπινες ένα ποτό τώρα, ? αύριο ?
-Όχι ποτέ ξανά, μεθάω με τις σκέψεις... μόνο με αυτές...
Ένας απέραντος δρόμος διασχίζοντας τον προσφέρει χρόνο για πολλές σκέψεις, χρόνο για αποφάσεις, για αλλαγές στην επιστροφή... προσφέρει και τον επίλογο σου... εξαρτάτε σε τι κατάσταση είσαι, και φυσικά πόσο καλά σου φέρεται ακόμα η άτιμη η ζωή... η ανούσια, η άτολμη στιγμή που διανύεις... ακούς τον θόρυβο από τις ρόδες και χάνεσαι... βυθίζεσαι σε σκέψεις, ανεκπλήρωτων ονείρων, και μεθάς, μεθάς... μέχρι θανάτου! 
Βέβαια εκτός από χυμό ρόδι πίνω και διάφορα γνωστά αναψυκτικά με διάφορες γεύσεις και πολλές υποσχέσεις, νομίζοντας ότι κάνω καλό στην υγεία μου... Προχωρώ, αναβαθμίζομαι, Εμ΄ τι νόμιζες... δεν είναι απλό, δεν είναι ούτε πολύπλοκο...ένα παραμύθι είναι η ζωή μας!

"Επίλογος Ε' " © γ.κ. 2/2/2016