"metal years"

Κινείται το στόμα
χωρίς ήχο και αναστολές,
κρατάω τις επιστολές και τις εικόνες σου!....
στα χρόνια που έρχονται..
στα σεντόνια τα φτηνά,
στις δικές σου επιδρομές
η ψυχή μου συνταράσσεται.
Κινούνται τα δάχτυλα
χωρίς να αγγίζουν...
στα δάπεδα και στα μωσαϊκά
το σκοτάδι ένας γιατρός δολοφόνος
δεν βλέπεις τα μάτια
δεν βλέπεις ψυχή...
την σάρκα ραγίζεις και την προσπερνάς
τον ήλιο λυγίζεις και τον νικάς
στα χρόνια μου τα μεταλλικά
τα κοφτερά σου νυστέρια εκλιπαρούν.
και ισοπεδώνονται όλα
αναταράσσονται ουρανοί και πατρίδες
ένα κορμί στο σκοτάδι γυμνό
συνθλίβεται δια παντός....
τα χέρια άτσαλα να παλεύουν και άνισα ...
φαντάσου σε τι μονοπάτι γυρίζω
σαν ένα όρνεο της αλλαγής μου
σαν ένα μίσος καταστροφής εξαπλώνομαι
ακαριαίος ο θάνατος από αγάπη
πόσο πολύ χρόνο ζητάει το πάθος
να μετατρέψει ένα σου λάθος
σε χίλιες στιγμές ηδονής ?

© γ.κ. 2012 5/11