"Σκόνη"

Λοιπόν κάθε νύχτα όλα,
ένα απέραντο νεκροταφείο ψυχών...
διαδρομές ψυχρές,τολμηρές και σκόνη...
αυτή η περίεργη σκόνη στα πράγματα...
η αιώνια... η μοναδική ....
πάντα εκεί ... πάντα εδώ...
μου θυμίζει πως ακόμα υπάρχω....
υπαρξιακές αναζητήσεις τέλος...
κολύμπι μέχρι θανάτου...
ταξίδι έως τα πέρατα ...
να βλέπεις το πρόσωπο στον καθρέφτη δίχως ρυτίδες...
να βλέπεις ψυχή,ελπίδα,χρώματα...
Γυρίζει ο χρόνος σε έναν νέο λαβύρινθο...
οι πόρτες άνοιξαν... τα πουλιά πέταξαν...
οι στάχτες μας πλέον έγιναν δάφνες χαράς...
έτοιμος ο θεός μου, ο δικός μου ο εαυτός....
ποιος δεν θέλει να δει τον παράδεισο ?

© "σκόνη" 29/12/12 γ.κ