"φυγές και αποσπάσματα!"

Ο ήλιος λάμπει.... δεν το βλέπεις δυστυχισμένε !!!
Γονάτισε και φίλα της τα πόδια ...
Πιες νερό στο όνομά της....
Λάτρεψε την !!!
Την ζωή .... σου αξίζει το όνειρο!....
Τα στολίδια και τα φέρετρα γίνονται...
Τα νεκρά μου τα κύτταρα μονοπάτι φυγής...
τα δικά σου σπασμένα φτερά στη παράσταση...
Ο πρώτος ρόλος σου ανήκει επάξια....
Ρούφηξε τον καυτό σου τον ήλιο
καταπίνοντας τις ψυχές μας...
Ανθοστόλισε τα δικάσου σημεία...
δημιούργησε καρμικές επαφές
ερωτεύσου τον υπέροχο εαυτό σου...
βγάλε ήχους και λέξεις αιώνιες...
ταξιδέψου στα μαρμάρινα αλώνια....
όλα συνδέονται... και όλα σείονται...
ανακατασκευάζονται οι ψυχές μας....
σε αγαπούν διαχρονικά σε σκοτώνουν
και σε απολαμβάνουν ασύστολα....
Ο ήλιος μας ο καλός μας εχθρός...

© 2012 γ.κ.