"ice"

Έμεινα στην κορυφή σου,
διδάχθηκα ...ισοπεδώθηκα...
Ξεψυχώντας είδα τα όνειρα μου.
Παγωμένος και τρισάθλιος...
Ένα λευκό περιστέρι
από κείνα τα της ψυχής μου...
Ένα λευκό άλογο
καλπάζων με  ατίθασο βήμα...
Μου φτάνει που με ακούς
θλίψη μου και ανάσα μου...
λευκό Οκτωβριανό μου χρυσάνθεμο...
Σαν και τότε, πριν το κακό
οι άλλοι να λένε τα έχασε , πάει...
Ένα κομμάτι πάγος
που έλιωσε στο πέρασμα του χρόνου...
Τώρα η ροή του... τώρα ο αφορισμός...
η επιστροφή σου εξαγνισμός...

© γ.κ. 5,31 ξημερώνει 23/11/12