Θα ξεγυμνώσω την ψυχή μου
ζητώντας τα κάλλη σου...
θυσιάζοντας στους Θεούς...
Στο σκοτάδι το φωτεινό
θα υψώσω ανάστημα
εκπληρώνοντας όρκους...
Η ανύπαρκτη απουσία σου
μονοπάτι δημιουργίας
είναι τα κόκκινα, κάποιες σκιές
ο ζεστός σου ο ήχος...
θεϊκές παρουσίες, με σάλεψαν !!!
Το νέκταρ να χύνεται
στων λυγμών σου κερί αναμμένο
ο βωμός ένα απέραντο τάμα.
Η άνοδος και η πτώση
ολοκληρώθηκε
σκόρπισε μια ζωή
σε προστάτευσε....
Θα ξεγυμνώσω την ψυχή σου
λεπτά εύθραυστα στάχυα καλοκαιριού.
Το νεράκι τρεχούμενο
το ποτάμι απέραντο
και η θάλασσα φως.
Βασιλεύεις ....
Κάποιες στιγμές σκοτεινές
κάποιες άλλες αθάνατες, λυτρωτικές ...
στο απύθμενο είναι σου με εξουσιάζεις!
Βυθίζοντας της παλάμες μου μες την άμμο
ξεπροβάλεις θεά μου, κυριαρχείς....
© γ.κ. 29/11/12 12,35'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου