"Η επιστροφή της ηλιόλουστης χρυσαυγής"

"Η επιστροφή της ηλιόλουστης χρυσαυγής"  © γ.κ. 2012


Κάθε τέλος έχει και μία αρχή.Κάθε ψυχή συνοδεύει τον δρόμο της. Ένα λιμάνι που επιπλέουν τα σκάφη του και οι πνοές των πνευμόνων της άσπιλης γης ζωντάνεψαν ..Το ξερό τοπίο μυρίζει θυμάρι καθάριο , και οι ήχοι αντήχησαν
στα έξω του σύμπαντος τούτου. Τα γλαρόνια έτσι απλά ταξιδεύουν στο πέλαγος και στα μάτια τους κουβαλούν την ελπίδα, την χαρά και την γεύση της θάλασσας που απ΄τα χείλη σου στάζει το αλάτι.Τα πάντα συνωμοτούν υπέρ της επιστροφής σου... το άμεσο σοκ της απώλειας κάποιας υπέροχης λάμψης,  μπορεί και τον θάνατο να προσφέρει.. έτσι γι αυτό οι Θεοί στην εβδόμη σύνοδο της αγάπης μου, αποφάσισαν και μου γύρισαν πίσω  την ηλιόλουστη χρυσαυγή μου. Με εξέθεσαν αρμονικά!....
Κάθε αρχή έχει και ένα τέλος.Κάθε αγάπη στα φεγγάρια τραγούδι προσφέρει και ο άγνωστος λόγος της λησμονιάς γίνεται δόρυ που την όρασή μου τυφλώνει... και τα γλυκά σου μάτια να λάμπουνε στο καυτό πρωινό της απέραντης θάλασσας του Αιγαίου. Εξυψώνεται η σκιά σου στους ουρανούς καθώς το υπέροχο και αιώνιο κορμί σου ακουμπά τις αισθήσεις των λαών και τρυπά το μυαλό μου σκορπώντας ασύλληπτες ηδονές στο πέρασμα των στιγμών.... το στερέωμα σείεται έξοχα....
Είναι και η άλλη στιγμή αυτή της τυχαίας σύναξης των πνευμάτων όπου όλα το ίδιο λεπτό αλλάζουν μα πίσω κρυφά στο παρασκήνιο όλα τα ίδια μένουν.
Παράλληλα πλάθονται  καινούργιες ιδέες, εφαρμόζονται τακτικές απίθανες, ερωτικές και φαντασμαγορικές τελετές θα έρθουν στο καταχείμωνο....
ΟΙ πλανήτες ενώθηκαν με την σκέψη μας και τώρα που είσαι δίπλα μου πάλι
μαζί θα χαράξουμε τον καινούργιο αιώνα προσφέροντας απίθανα δώρα σε αυτόν τον λαό που τόσο διψάει από γνώση.

συνεχίζεται ...