Διακρίνω ψυχές...
διαχωρίζω αγάπες...
λατρεύω τους έρωτες...
τις αυταπάτες...
Σκοτεινιάζει και η σκέψη παράλληλα όλη...
σιωπή στα στενά σου σοκάκια μου πόλη...
λατρεμένη αδιάφορη... φιλική μου αιδώ ...
δεν σε βλέπω στα κέφια σου από χθες...
τα ψυχρά σου πλακάκια οσμίζομαι ....
τα μαρμάρινα της ηδονής....
μου αποκαλύπτεσαι γυμνή ομορφιά μου
στο κρύο...
στο άπειρο...
στο χθες...
στο παράξενο δειλινό...
και νομίζεις πως στην σκέψη μου κυριαρχείς...
και στα όνειρα...
στα πεδία της μάχης ο νικητής...
και στο τέλος τα φτερωτά σου τα μάτια
και ο μανδύας ο πορφυρός σου η αφορμή...
και ο δικός μου ο δρόμος...
ο άγνωστος...
ο υπέροχος...
ο συσκευασμένος μου λόγος ενεργός,
αποκαλυπτικός...
εμείς εκεί έξω...
αυτοί εδώ μέσα...
θα μείνουμε μόνοι με την μουσική...
θα διασπάσουμε την ανάμνηση....
© 17/12/12 "Nuclear Reactions" γ.κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου