"το περιστέρι"

Η αποκαθήλωσις των ονείρων μας
ένα κακό λευκό περιστέρι...
ένα ψηλό βουνό χωρίς δένδρα..
ο ίσκιος της έρευνας εσωτερικής
το πέρας της μέρας με καθήλωσε...
Τα δαιμόνια και τα τελώνια σείονται.
Ο καιρός ημερεύει τα αίματα
εξανεμίζει τους θεσμούς και τα δόγματα.
Τα νεκρικά μου κύτταρα
ισοπεδώνονται οριστικά.
Σχήματα και ουρανοί καθορίζουν την τέχνη μου
προσδιορίζουν το σούρουπο
καταστρέφουν την νύχτα την ακυβέρνητη.
Το άλλο το πέρας της έλευσης των θεών
ένα αστέρι που πέφτει στα τάρταρα ..
ένα τσαμπί από σκέψεις ασύνδετες
ένα ψυχρό καλοκαίρι ανέραστο...
ένα τεράστιο πλοίο φυγής... αναμένεται.
Σιωπηλά και συνωμοτικά στα λεπτά μιας στιγμής μας
με θρυμματίζεις ακατάπαυστα ...
με εξορίζεις στα κοινά ... και με ισοπεδώνεις
ας είναι όμως !!!
κάνετο αφού με αγαπάς ακόμα!

© γ.κ. 2012 "το περιστέρι" 26/10/12