La nuit

Ο καλός Θεούλης μου έδωσε ελευθερία στα πάντα.
Ο καιρός αγριεύει, και θα πλακώσει η ψυχρή νύχτα.
Δεν θέλω άλλα δάκρυα να χύσεις για μένα.
Ούτε αγάπη και θαλπωρή να προσφέρεις...
Τα χόρτασα όλα και τα βαρέθηκα πια....
Και την άλλη μέρα το πρωί αν υπάρχω θα λείπω ...
Θα τα λέω με τον θεό σε ένα παγωμένο σοκάκι...
με τους γνωστούς μας και τους επίσημους,
θα ονειρευόμαστε μια ζεστασιά...
μια καυτή νυχτομέρα χωρίς πόνο....
θα ξεχνιόμαστε στις πριβέ  μουσικές μας...
πλούσιοι και γεμάτοι από ανάσες εξωπραγματικές...
δηλαδή κάτι σαν παιδικό παραμύθι,
κάτι σαν όνειρο που δεν έχει δράκο,
περπατημένοι από χρόνια στην κόλαση,
περπατώντας ξανά στον παράδεισο
βλέπω κατάματα τα σημεία και τέρατα των καιρών....
το δικό σου το αύριο το ομιχλώδες...
το δικό μου χωρίς αύριο, το υπαρκτό,
τα πλήθη να ουρλιάζουν στο οδόστρωμα...
τα ποτάμια τα κόκκινα οι ψυχές μας....
οι αγάπες μας στην πυρά και στην άβυσσο...
και ο ήχος της κάθαρσης
του έρωτά μου οδηγός!....

© "La nuit" 6/1/13 γ.κ.