Ψέματα είναι τα αίματα
των λυγμών μας!
Ήρεμα είναι τα όνειρά μας!
Κολασμένα και διαστροφικά!
Στα σατέν σου σεντόνια αναγνωρίστηκες...
προσδιορίστηκες τέρας....
Κόκκινο αίμα να πιω στα ποτήρια σου
τα κρυσταλλένια σάβανα των ψυχών μας....
Τόσο αγάπη δεν βρήκα στο διάβα μου
μόνο η κόλαση κατάφερε να με σώσει...
να σε λυτρώσει αθάνατε αετέ μου ....
Να κάψω για πάντα τα τέρατα
τις υστερίες μας, τους έρωτες μας
να ρίξω στην κόλαση τις προσμονές
τις θάλασσες που έχουν στερέψει!
Ψέματα είναι τα αίματα
λευκά όπως το χιόνι...
ψυχρό το όνειρο σαν λάβα
στις μέρες μου αυτά είναι που αξίζουν....
© γ.κ. 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου