Άγια αυτοκαταστροφή"

Στο απίθανο φινάλε της ζωής σου
όλοι οι καθρέφτες θα ραγίσουν,
όλοι οι τοίχοι στο κόκκινο,
το αίμα πυκνό, αντιδραστικό...
έτσι όταν σώζεις μιας ζωής τα κομμάτια...
Οι λέξεις διαδέχονται τις πράξεις...
οι αγάπες προσπερνούν τους αιώνες ..
τα καυτά σου φιλιά ένα μαύρο κοράκι,
αποτελεσματικό, ερειπωμένο εξοχικό....
εξαιρετικό και απογοητευμένο.... ζωντάνεψε ...
Τον γλυκό σου λαιμό φίλησα,έκοψα...
το γυμνό σου κορμί λάτρεψα, πολιόρκησα...
την φωνή σου εξέθεσα στα τελώνια ...
στα ξωτικά σε εξόρισα... σε ζητώ...
και τις σάρκες σου αγίασμα έκανα λυτρωτικό!
Οι άλλες στιγμές να σπαράζονται...
σιωπηλός μάρτυς μου ο θεός,
όσο η αγάπη οραματίζεται τον κανόνα σου
όσο η ψυχές... τους καθρέφτες μας συντηρούν,
αυτό είναι που ο άλλος απολαμβάνει στο τέλος !...
το έλεος μας το συγκλονιστικό...
το έσχατο μονοπάτι της δύσης... της άλλης μέρας,
όλου του κόσμου οι καταστροφές στην ζωή μας !
Η τέφρα μας γεμάτη αρώματα και ηδονές !
Άγια αυτοκαταστροφή!

© γ.κ. 2012