"τίτλοι τέλους"
Αυτά είναι λοιπόν, στο καιρό της επικίνδυνης αγαλμάτινης αγάπης ο αέρας από την δύση έρχεται σαν ναρκωτικό να βυθίσει τις ψυχές μας στους άγνωστους πλανήτες θέλοντας να μας πει δειλά ότι ο δημιουργός μας είναι ένας κακός τρομακτικός μάστορας των πάντων. Και ότι τα πέλαγα δεν γαληνεύουν πια τα μέσα μας γιατί έτσι φουρτουνιασμένα που είναι από την οργή των καλών θεών, μάς καταπίνουν μέρα με την μέρα και αυτά σιωπηλά και γλυκά, ανώδυνα και ονειρεμένα... Είμαι πικραμένος πολύ γιατί η αγάπη μεταξύ μας έμεινε ένα απλό κείμενο, ένα -πεηπερ- ψηφιακό, ένα ποστ... που γράφουμε κάθε μέρα σαν κοφτερό λεπίδι που κόβοντας τις σάρκες μας δημιούργησε μια νέα μορφή τέχνης πολυδιάστατη κάτι σαν τους πλανήτες του γαλαξία μου και τα μαλλιά σου με την αλμύρα τους... Η τέχνη κρύβει και πόνο και θλίψη και απογοήτευση στους αιώνες υπήρχε ανέκαθεν... Και τα μάτια μου πλέον δεν κοιτούν στον καθρέφτη για να βγάλουν αλήθειες, μιας που έχουν ειπωθεί όλες και ξαναδιαπραγματεύτηκαν με την ψυχή μας και έσβησαν ... Και ο ήλιος που κάθε πρωί ανατέλλει δεν έχει και κάτι το ιδιαίτερο τελικά, υπάρχει γιατί υπάρχουμε ... και δεν αναρωτιέται κανείς από που έχει υπάρξει.
Αυτά είναι λοιπόν τα νέα μιας αιματοβαμμένης νεανικής ψυχής που στο καιρό του πολέμου και του χαμού είπε να συγκλονίσει τους δαίμονες και να χαράξει διαδρόμους στο άγνωστο.... που θα χτυπούσε το πρόσωπο μας ο αγέρας ο δροσερός και που το ένα , και που το άλλο.... και όταν θα δύσει ξανά ο ήλιος απόψε , εσύ θα γελάς τόσο υπέροχα που θα ξυπνήσουν οι βρικόλακες της παλιάς μου ζωής και θα ζητήσουν τα όνειρα να πάρουν εκδίκηση ! Ίσως η βροχή που θα πέφτει στα πεσμένα κίτρινα φύλλα του Φθινοπώρου χαράξει καινούργια όνειρα και υπέροχες ουτοπίες να έρχονται... Και τότε οι τίτλοι του τέλους της θεάρεστης φαντασμαγορίας θα πέσουν στο καταχείμωνο ...Και κλείνοντας τα μάτια μας ας οραματιστούμε το έργο από την αρχή , ας το ξαναδούμε στις λεπτομέρειες, γιατί αγάπη μου αυτές είναι τελικά που κάνουν την ύπαρξη μας υπαρκτή και πότε-πότε τα τετριμμένα. Καλό μας ξημέρωμα._
© γ.κ. 2012 "τίτλοι τέλους"
Αυτά είναι λοιπόν, στο καιρό της επικίνδυνης αγαλμάτινης αγάπης ο αέρας από την δύση έρχεται σαν ναρκωτικό να βυθίσει τις ψυχές μας στους άγνωστους πλανήτες θέλοντας να μας πει δειλά ότι ο δημιουργός μας είναι ένας κακός τρομακτικός μάστορας των πάντων. Και ότι τα πέλαγα δεν γαληνεύουν πια τα μέσα μας γιατί έτσι φουρτουνιασμένα που είναι από την οργή των καλών θεών, μάς καταπίνουν μέρα με την μέρα και αυτά σιωπηλά και γλυκά, ανώδυνα και ονειρεμένα... Είμαι πικραμένος πολύ γιατί η αγάπη μεταξύ μας έμεινε ένα απλό κείμενο, ένα -πεηπερ- ψηφιακό, ένα ποστ... που γράφουμε κάθε μέρα σαν κοφτερό λεπίδι που κόβοντας τις σάρκες μας δημιούργησε μια νέα μορφή τέχνης πολυδιάστατη κάτι σαν τους πλανήτες του γαλαξία μου και τα μαλλιά σου με την αλμύρα τους... Η τέχνη κρύβει και πόνο και θλίψη και απογοήτευση στους αιώνες υπήρχε ανέκαθεν... Και τα μάτια μου πλέον δεν κοιτούν στον καθρέφτη για να βγάλουν αλήθειες, μιας που έχουν ειπωθεί όλες και ξαναδιαπραγματεύτηκαν με την ψυχή μας και έσβησαν ... Και ο ήλιος που κάθε πρωί ανατέλλει δεν έχει και κάτι το ιδιαίτερο τελικά, υπάρχει γιατί υπάρχουμε ... και δεν αναρωτιέται κανείς από που έχει υπάρξει.
Αυτά είναι λοιπόν τα νέα μιας αιματοβαμμένης νεανικής ψυχής που στο καιρό του πολέμου και του χαμού είπε να συγκλονίσει τους δαίμονες και να χαράξει διαδρόμους στο άγνωστο.... που θα χτυπούσε το πρόσωπο μας ο αγέρας ο δροσερός και που το ένα , και που το άλλο.... και όταν θα δύσει ξανά ο ήλιος απόψε , εσύ θα γελάς τόσο υπέροχα που θα ξυπνήσουν οι βρικόλακες της παλιάς μου ζωής και θα ζητήσουν τα όνειρα να πάρουν εκδίκηση ! Ίσως η βροχή που θα πέφτει στα πεσμένα κίτρινα φύλλα του Φθινοπώρου χαράξει καινούργια όνειρα και υπέροχες ουτοπίες να έρχονται... Και τότε οι τίτλοι του τέλους της θεάρεστης φαντασμαγορίας θα πέσουν στο καταχείμωνο ...Και κλείνοντας τα μάτια μας ας οραματιστούμε το έργο από την αρχή , ας το ξαναδούμε στις λεπτομέρειες, γιατί αγάπη μου αυτές είναι τελικά που κάνουν την ύπαρξη μας υπαρκτή και πότε-πότε τα τετριμμένα. Καλό μας ξημέρωμα._
© γ.κ. 2012 "τίτλοι τέλους"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου