"αφή"

"αφή" © 2012 18/8/12 γ.κ.

Και να η ήσυχη δύναμη της αφής
στο κροτάλισμα της απελπισίας
όταν αντικρίζω τους θνητούς
όταν σπαρταράω από μίσος για το άχρηστο
λες και εγώ είμαι το άπιαστο....
Η απέραντη τρέλα της οικουμένης
είναι οι πύλες για την υπέρβαση της ψυχής
που φυσικά δεν θα έρθει ποτέ...
και τα χρόνια κυλάνε και οι σκέψεις
τον ύπνο μου ροκανίζουν....
Αν μπορούσες για λίγο
να αγγίξεις τα κύτταρα μου,
να εισβάλλεις στα εσώψυχα μου
να διαχωρίσεις τα τέρατα από την φύση μου
έτσι θα κοιτούσες το γαλάζιο με το άσπρο
σε ρυθμό απροσάρμοστο του κατεστημένου.
Μιλάω στον βρώμικο καθρέφτη μου
και τα λέω σε μένα να αντηχήσουν στο άπειρο
και κοιτάω εμένα χωρίς να με δω .
Καίει η αφή χωρίς απόκριση
τρώει ο δράκος μου τα ντουβάρια
κοιτάζει η άβυσσος τα περάσματα....
Ο θάνατος έχει και κείνος την χάρη του,
και πανηγύρι σηκώνει και κουρνιαχτό
και ο έρωτας κοιτάζει και βάζει τα γέλια
που ξέρει στο τέλος θα βγει νικητής ...
Δεν σε πιάνω καλό μου κορίτσι
δεν σε βρίσκω σε τίποτα
και αν σε χάνω στις δικές σου ατμόσφαιρες
εγώ είμαι ο δημιουργός σου.
Έτσι η ήσυχη δύναμη της αφής
εκπληρώνει τις γραφές και τα τάματα ....
Και χαράζει πορείες απίθανες
και στο άπειρο υπέροχα θαύματα.