slave for ever

Κινείς ή δεν κινείς τα νήματα... θεά μου ?
Χιονίζει και κρυώνουν τα όνειρα μας... πάγωσαν!
Εγώ ο κομήτης και τα διάφορα αστέρια της νύχτας μας...
στο πέρασμά μου από την γη σε συνήθισα!....
Το δεξί χέρι αγγίζει το αριστερό το χαϊδεύει...
ανάσες μες την σιωπή να προβάλεις σε τοίχους μεσαίωνα...
Συνθλίβονται επιτέλους οι στίχοι μας ... γελάσαμε πάντως,
φχαριστηθήκαμε ηδονές σε πλήρη ανάπτυξη.... ουρανέ μου!
Ο υπέροχος μας ο τοίχος η απάντηση στα επίγεια...
Ο υπέροχος μας μονόδρομος γκρεμίζει τις συνειδήσεις...
Πάντα η αγάπη με περιμένει σε μια γωνιά,
γυμνή απάτη αιώνων,απρόσμενη,λυτρωτική...
θολή οπτασία και όνειρο που είναι μόνο για νικητές...
Ανοίγοντας λοιπόν τα χέρια προς την θεά μου
βυθισμένος σε αυταπάτες και ένοχες λέξεις... αμύνομαι,
προστάζω τα έρμαια τούτα τα χρόνια μας να σωπάσουν...
το κεφάλι στο χώμα κοιτώντας το φως... θεραπεύεται...
Ουρλιάζει ο λύκος και η γη θα ανοίξει στα δύο...
κινείς τα υπέροχα χέρια σου που σπαράζονται,
προστάζοντας σκλάβους και χίμαιρες ξαφνικά...
έκσταση και ηδονές απορρίπτονται...
καταρρίπτονται οι μύθοι και οι θεσμοί σου!!!
Τελικά ο δικός μου ο δράκος στο παραμύθι,
όλος και όλος ένας μικρός μας περίπατος στο πουθενά.
μια υπόσχεση της επόμενης μέρας το δηλητήριο,
κάποιες ανάσες στο σούρουπο στην ερημιά...
και όλος ο θόρυβος μες τον χρυσό μας παράδεισο
στο γνωστό κόκκινο μήλο η δαγκωνιά....
και η δική μου η πτώση στην άβυσσο._

 "slave for ever" 9/1/13 γ.κ. © 2013