Αμαρτήματα...

Αθάνατα αμαρτήματα,
ανεκπλήρωτα παραπτώματα
και υπέροχα ζωντανά πτώματα...
Παίζω με το στοχευμένο πάθος μου...
και το προμελετημένο λάθος μου...
τον ήλιο που θα βγει από την δύση.
Απροσάρμοστος και παραπλανητικός
ο δικός μου ο κόσμος...
μαγεμένος κανόνας, απογοητευτικός...
Τα σημεία τέμνονται...
χωρίζονται τα παράσιτα από τον καρπό...
δεν έκανα ποτέ τίποτα για κανέναν..
κανείς δεν κατάλαβε κάτι..
μυστικοί οι κανόνες και τα παιχνίδια μας...
αναπάντεχο το κρασί της αγάπης...
και δυό πόρτες ξεκρέμαστες σαν ψυχές...

© 14/12/12