Και κει που κοιτούσα τα σύννεφα
ξέφυγε ένα λεπτό μακρόσυρτο χάδι...
διέσχισε τους πόρους και τις φακίδες σου
και κούρνιασε στο λακκάκι του ονείρου μου...
Με συνεπήρε ο ρυθμός των λυγμών,
με ξέκανε ο δικός σου πλανήτης...
Τοποθετήθηκα ανάμεσα σε δύο κόλπους,
οι θάλασσες τους γαλήνιες και εχθρικές...
φωτεινές ανήσυχες και χρυσοκεντημένες...
Ερωτεύθηκαν οι θεοί μαζί μου και ξέχασαν....
δημιούργησαν κόκκινες πολιτείες αγάπης,
με ξαναγέννησαν δολοφονώντας με τώρα.
Και εκεί που σε είδα στο φως των κεριών
οπτασία της μνήμης παιχνίδι και μόνο...
ο αγέρας συνέτριψε φλόγες και ηδονές
δεν μπορώ να συνθέσω άλλο τα κύτταρά μου!
© "a man's dream" 4/1/13 γ.κ. http://youtu.be/ul2o_Q4Kaqg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου