"Κρυφά λόγια"

Ξέφυγα... επιτέλους ξέφυγα! Προδομένος ο λόγος και ο σκοπός μας... βαδίζοντας προς το τέλος.... υπάρχει μόνο αυτός! Ατιμώρητος ο άλλος , ο αόρατος εχθρός μας,αυτός που κινεί τα νήματα και εξουσιάζει τις ζωές μας.!..Τι να θέλει να πει ο ποιητής! Συνήθως αγαπάει και αυτοτιμωρείτε ... Απ την άλλη λέει ότι κανείς δεν τον καταλαβαίνει και πικραίνεται γι' αυτό!... όλα γύρω μας μια απέραντη συνωμοσία! Χωρίς κίνητρο,χωρίς ακριβή σκοπό... ούτε καν κάποιο κέρδος... Υπήρχε και θα υπάρχει το φανταστικό μέσα στην ζωή μας... αυτό που μας κρατά σε εγρήγορση και μας δίνει έναν λόγο να ζούμε! Υπάρχει και ο φόβος για το άγνωστο,αυτό που δεν ξέρω και που όταν θα έρθει θάνε οδυνηρό...  Από την άλλη είναι και η αγάπη... Το μυστήριο του σύμπαντος.... Τα παγωμένα μας όνειρα είναι σημεία διαχρονικά,όπως και το να αγαπάς μια,δύο,τρεις,πολλές υπάρξεις ταυτόχρονα έως και χιλιάδες ζωές.... παντού... Ο πλανήτης Γη τόσο μικρός που η αγκαλιά μου χωράει πολλούς.... Από την άλλη είναι στιγμές που θες να ξεφύγεις ακόμα και από εδώ να δεις το άγνωστο, αυτό που σου απαγόρευσαν οι άλλοι οι προύχοντες των ψυχών μας και οι ληστές των συνειδήσεων ... Τι ζητάς και συ δεν ξέρεις... Τα θες όλα από χθες ... και όταν τα έχεις ψάχνεις και για άλλα και πάει λέγοντας.... Ακούστε λοιπόν μόνο τον κτύπο της καρδιάς σας... δείτε τον εαυτό σας στο καθρέφτη της ψυχής σας... και δημιουργήστε... Ο καιρός είναι πλέον ένα βαλτωμένο, ψυχρό,διαστροφικό, έξαλλο συνονθύλευμα από λέξεις και μόνο λέξεις... Χάθηκαν οι επαφές, έσβησαν οι έρωτες και οι αγάπες... Γίναμε πρακτικές σκιές του εαυτού μας.... Γίναμε απλά μηχανοκρατούμενοι στυλοβάτες του μέλλοντός μας ... μια σάρκα με κόκαλα και ιστούς... Και πως να τα βάλω με τους θεσμούς!... πως να νικήσω τα τέρατα.... και τις αναστολές μου ...Τι να πρωτοκοιτάξω και που... σε ποιόν να μιλήσω και πως να του πω σ'αγαπώ... Γυρίζω τα βράδια στους ψηφιακούς μου κόσμους, εξερευνώντας της αντοχές της ψυχής μου... ανακαλύπτοντας την ερημιά των ανθρώπων,των τεράτων και των εχθρών μου... Ταξίδι χωρίς τέλος, χωρίς κάποιο σκοπό και προορισμό... Όλο και όλο το πέρασμα του χρόνου μέχρι την ξαφνική διακοπή του από το γνωστό αναπάντεχο συμβάν !!!... Ίσως αυτό τελικά να είναι και η σύνθεση της ζωής μας... Ένα απλό ταξίδι και μόνο ... ασύνδετο... μην κοιτάς,μη μιλάς, μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο...μην αντιδράς,μην ελπίζεις, μην ονειρεύεσαι, δεν αξίζει κάτι!.... Και όλα είναι εξαιρετικά. Όλα... Δεν υπάρχει το διαφορετικό,ποτέ δεν υπήρξε... όλα τα άλλα είναι μόνο στο μυαλό σου, το δικό μου, του άλλου.... Κοιτώντας πίσω από το παράθυρο της δικής μου  απόλαυσης, έξω στον παγωμένο δρόμο δυό μικρά σπουργιτάκια παίζουν ανέμελα και τσιμπιούνται αγαπημένα μεταξύ τους... Ξέφυγα... επιτέλους ξέφυγα! Κλείστηκα μέσα σου... δια παντός....... δια παντός....

© γ.κ. 11/12/12 5,00'