"Aldebaran "

Σήμερα θα σας πω ένα παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά! Απόψε είναι γαλήνια η νύχτα τα αστέρια υπάρχουν ορατά στον ουρανό της μαγικής μου πόλης.... Μια πόλη έξοχη, χαμένη στον χρόνο, ένας τόπος που εσείς εκεί έξω δεν έχετε δει ποτέ όπου κάποιοι τον αποκαλούν παράδεισο!...γαλήνια και χρυσοστολισμένη γεμάτη από χιλιάδες εκπληρωμένα όνειρα και προσδοκίες. Μια μαγική νύχτα,ένα ονειρεμένο σπιτικό με ζέστη και αγάπη και τρεις τέσσερις υπέροχοι άνθρωποι να βιώνουν τα όνειρα τους... είναι η σκηνή που απλώνεται μπρος μου. Σιωπηλή η μέρα που πέρασε με χαμόγελα και παιχνίδια κάθε λογής ...με απολαύσεις καθημερινές, μουσικές χαρούμενες και ρυθμούς ζωντανούς και αγαπημένους.... Και δεν ήταν καν γιορτή... Κοίταξα ψηλά στο άπειρο και αναλογίστηκα πόσο θαυμάσια είναι η ζωή μου τόσα χρόνια εδώ, πόσο πετυχημένη και υπέροχα ευτυχισμένη! Εξαιρετική θα έλεγα όπως και η ζωή των θεών που μας κοιτούν από εκεί πάνω και με το μαγικό τους ραβδάκι μας χαρίζουν όλου του κόσμου τα αγαθά... Μα ναι είμαι ευλογημένος εγώ και οι δικοί μου αγαπημένοι ... πόσο τέλεια είναι η ζωή μας.. σαν όνειρο .. Θεέ μου ποτέ να μην τελειώσει.... συλογίστηκα ... Ήμουν στον υπέροχο κήπο μας με τις απίθανες μυρωδιές των λουλουδιών τριγύρω μου, όπου οι μικρές πάπιες της λίμνης έκαναν βόλτες νωχελικά στα ήρεμα νερά της... Έπινα ένα παλιό καλό κρασί και κοιτούσα τα αστέρια τα τόσο λαμπερά αυτή την σημερινή βραδιά... Το ελαφρό αεράκι διαπερνούσε την ατμόσφαιρα χαρίζοντας μας μια ονειρεμένη αίσθηση... Αγγελούδια τρυφερά με τα μικρά τους φτερά πετούσαν στο αέρα εκεί και δω και σιγοτραγουδούσαν υπέροχες μελωδίες αγαπημένες... παμπάλαιες μα γνώριμες και τόσο μα τόσο σαγηνευτικές !... Τα χαχανητά των τριών παιδιών μου ακούγονταν από το βάθος στον παιδότοπο... ευτυχισμένα και κείνα ρουφούσαν τα καλά της αγνής φύσης ... γεμάτα υγεία και ζωηράδα έτρεχαν πάνω κάτω ασταμάτητα... ειρηνικά ! Οι ώρες περνούν τόσο αργά σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο μου... τόσο ευτυχισμένα ... Και χθες ήταν μια εξαίσια μέρα το ίδιο σαν την σημερινή, μα και προχθές... και αντιπροχθές... Ώσπου η καλή αγαπημένη μου ήρθε κοντά  και με ένα γλυκό χαμόγελο μου είπε: "Είμαστε όλοι έτοιμοι για το ταξίδι στην γη, μην θλίβεσαι καλέ μου έτσι αποφάσισαν οι θεοί μας και έτσι θα γίνει.. ξέρεις ότι έχουμε μια μεγάλη ιερή αποστολή... την σωτηρία τους... " Την κοίταξα, σιωπηλός, ήρεμα,της έπιασα το χέρι τρυφερά και κλείσαμε και οι δύο τα μάτια.

© γ.κ.  10/12/12