"Νεκρονομικόν 2012"

1 Ξαφνικά όλα πάγωσαν .
οι αγάπες, οι χρησμοί, τα τραγούδια.
Ο ήχος έγινε μονότονα βασανιστικός.
Θα γράψω για την πίκρα, την θλίψη , την απόγνωση.
Αυτά είμαι , αυτά ζω, αυτά αρνούμαι !

2 Μύθος , φύση, Ανάσταση.
Πίκρα, θλίψη και απόγνωση.
Τα θεμέλια τρίζουν....
οι ψυχές και οι ελπίδες ...
τα λευκά ντύθηκαν τα αιώνια μαύρα....
ψύχρα, ερημιά εξιλέωση ...
ο Άγιος Βασίλης σπαράσσεται ...
τα δικά μου τα δώρα η αγάπη μου...

3 Κάποτε τα ηλιοβασιλέματα ...
παλιότερα οι διαδρομές μας....
χθες το μίσος και η εγκατάλειψη!
το πρωί η παγωνιά και η θλίψη...
πικρό και άπιαστο το μεσημέρι....
αλλά όταν έρχονται οι νύχτες
πουθενά δεν βλέπω την αγάπη....
πότε θα δω και την ανατολή ?

4 Λες και πάτησα το κουμπί της αβύσσου...
όλα μονομιάς στάχτη και θρύψαλα...
αγάπες και ηδονές και μελοδράματα ...
ένα πικρό παραλήρημα ... νευρικό...
Η ψυχή είναι που αντιστέκεται ...
η ζωή είναι που με κρατά
και ένα δάκρυ δικό σου που ποτέ δεν θα ρίξεις !!!

5 Δεν θα ξημερώσει...
δεν το έχω ανάγκη!
Δεν θέλω να σε δω βουτηγμένη στο δάκρυ
να σε δω βυθισμένη ξανά....
Δεν θα ανοίξω απόψε τα μάτια μου ...
φοβάμαι το αίμα ...
λυπάμαι εμένα, εσένα ....
και τα καθημερινά!

6 Πέρασε ο καιρός
τα καρφιά στα χέρια μου επικράτησαν !
Έμεινε η κραυγή και η θλίψη...
τόσο απέραντη τόσο παγκόσμια ....
Κλείνοντας πίσω την ταφόπλακα της ψυχής μου
γυρίζω τον χρόνο στο παρελθόν...
αυτό έχω ανάγκη
πονάω ακόμα για σένα συνάνθρωπε ....
σε αναζητώ!

7 Πως μπορείς να αποφύγεις την πτώση!
Το κουτσό πέταγμα του περιστεριού.
Την θλίψη που χαράζει κάθε ξημέρωμα....
Την σήψη και την απόγνωση..
έλεος...
ποιος ξέρει τι πάει να πει τούτη η λέξη ?....
Πως μπορείς να μην αγαπάς,
και να θέλεις...
και να προσπερνάς ...
να συλλέγεις ψυχές και καθάρματα...
να δακρύζεις μονάχη χαράματα
να ματώνεις απ΄τον δικό σου τον μύθο!...
Το άλλο πρωί είδα κάτι σκιές
οι δικές μας...
των άλλων...
των από πάντα νεκρών οι ψυχές μας.....
και των καιρών!

8 και όταν τα ψυχρά έδεσαν με τα θερμά μου όνειρα ... ταξίδεψα εκεί που επέστρεψα ερχόμενος παλιότερα ... σε είδα... σας είδα όλους ... και ξανάζησα ....

9 αυτό είναι το μονοπάτι... ο ένας και μοναδικός άγγελος... το ένα και το απόλυτο βήμα... η δική μου ψυχή δεν έχει αντίσταση... η δική μου ζωή δεν έχει αριθμούς...Ο αέρας, το χώμα και οι επιφάνειες τα πάντα και όλα από την αρχή. Έτσι απλά αγαπάς και αντέχεις ... και βλέπεις ορίζοντες απ'το χθες....

10 Ο καταραμένος ήλιος ήρθε ξανά μέσα στο ψυχρό δωμάτιο.
Ο πικρός καφές έγινε χρυσή ράβδος ασήκωτη.
Πως νιώθεις που παίζεις με τα χωράφια της Άνοιξης ?
τι βλέπεις στο μέσα των θλιμμένων σου δρόμων ?
Τα όνειρα γύρισαν σε απύθμενη επαφή, εξωσωματική,
αδιάφορη όπως και πριν τη κατάληψη !!
Τα ερπετά κατακλύζουν τις σάρκες μας
ένα πέπλο με αίμα και ασυνάρτητη τέχνη...
μια βγαλμένη ψυχή μες στο κάδρο της κοινωνίας,
ένας μόνιμος πόνος που σε συντηρεί ....
αυτός είναι ο καταραμένος άψυχος ήλιος
μια θολή αντανάκλαση μια θλιμμένης στιγμής...
ένα μαύρο κοράκι ευτυχισμένο στην κόλαση....
όταν ο δρόμος τελειώνει στην άβυσσο
τότε ο κόσμος ζει στον παράδεισο... αγαπάει....

11 Γεννημένοι στο χθες... σέρνονται...
κασμιροφόροι και γελαστοί..
ουνιβερσιταράδες πολύπλοκοι
φωτεινοί μελλοντολόγοι.... γύπες....
έτσι ξαφνικά ...
βάπτισες το κρέας... το έκανες ψάρι....
και το εξαπέλυσες στο στερέωμα,
πίσω από τα διπλά μονωμένα παράθυρα
χαράζεις πορείες... θλιβερές και ονειρεμένες..
δεν αγαπάς , δεν γνωρίζεις...
τα ξέρεις όλα και τα στηρίζεις ...
υπάρχεις λαέ ευτυχισμένος....
μια μικρή παρένθεση στα κεκτημένα σου...
ο απέναντι είναι ο κυρίαρχος...
ποτέ δεν είδες στον καθρέφτη τον εαυτό σου...
ξέχασες. έκλαψες, με αρνήθηκες ....
όλα λοιπόν ξανά από την αρχή....
και ένας καταραμένος ήλιος βασίλεψε !

12 Συνταράσσομαι ευτυχισμένα
καθώς τα στοιχειά μου
χαράζουν πορείες πάνω απ΄την λογική σας...
καθώς η απέραντη μοναξιά σας
κόλαση και αποκρυφισμό σας παρέχει...
η ψυχή μου αντέχει
για πάντα θα βυθίσω τα όνειρα...
και μέσα από λασπόνερα
των τεράτων το αίμα θα πιω....
Οι δικοί μου οι εφιάλτες
μια αγάπη και ένας πόνος δικός σας
μια μέρα την δική μου την Γη θα αλλάξω...
θα με αγαπήσεις,
θα με τραγουδήσεις,
θα με ονειρευτείς!...
Στο τέλος του άλλου αιώνα
τα όνειρα θα εκδικηθούν!

© γ.κ. Δεκ. 2012