Στιγμές 14 άπιαστα όνειρα.
Χαμένα κύματα, φαγωμένη αμμουδιά
παιδιά ολονύχτιας πάλης.
οσμές,μουσικές, απολύτρωση.
Τρυπούν τη σιωπή μου κι είμαι πια η φωνή της γης.
Καραβάνια ελπίδας σε κυματοθραύστες οδύνης.
Ξημέρωσε....
Τι κι αν δίνω την καρδιά μου εύκολα?
Δίνω μαζί και την ψυχή μου, να έχει φτερά να πετά...
εδώ, εκεί στον άλλον.. χαλί που λένε να με πατήσεις.
Τι κι αν δίνω την ψυχή μου παντού?
Το πέπλο της συμφοράς δεν λέει ποτέ να μου φύγει.
Σας το έχω τονίσει ξανά !!
Νεράιδες υπάρχουν μόνο στα παραμύθια!...
Αυτά που από πολύ καιρό σε άλλους έγιναν εφιάλτης,
αυτά που κάποτε γέμιζαν τις ζωές μας
είναι πηγές νερού της αμαρτίας, είναι οι δαίμονες του χθες,
και οι αλύτρωτες ψυχές που χρόνια στον αέρα κάνουν βόλτες.
Τι και αν δίνω τα πάντα...
Η άλλη μέρα το πρωί είναι το ίδιο φορτική
είναι ένα ξανά γιατί έτσι πρέπει να γίνει..
Υπάρχουν πολλές διαδρομές...όσες και η καρδιά σου.
© γ.κ 2012
Χαμένα κύματα, φαγωμένη αμμουδιά
παιδιά ολονύχτιας πάλης.
οσμές,μουσικές, απολύτρωση.
Τρυπούν τη σιωπή μου κι είμαι πια η φωνή της γης.
Καραβάνια ελπίδας σε κυματοθραύστες οδύνης.
Ξημέρωσε....
Τι κι αν δίνω την καρδιά μου εύκολα?
Δίνω μαζί και την ψυχή μου, να έχει φτερά να πετά...
εδώ, εκεί στον άλλον.. χαλί που λένε να με πατήσεις.
Τι κι αν δίνω την ψυχή μου παντού?
Το πέπλο της συμφοράς δεν λέει ποτέ να μου φύγει.
Σας το έχω τονίσει ξανά !!
Νεράιδες υπάρχουν μόνο στα παραμύθια!...
Αυτά που από πολύ καιρό σε άλλους έγιναν εφιάλτης,
αυτά που κάποτε γέμιζαν τις ζωές μας
είναι πηγές νερού της αμαρτίας, είναι οι δαίμονες του χθες,
και οι αλύτρωτες ψυχές που χρόνια στον αέρα κάνουν βόλτες.
Τι και αν δίνω τα πάντα...
Η άλλη μέρα το πρωί είναι το ίδιο φορτική
είναι ένα ξανά γιατί έτσι πρέπει να γίνει..
Υπάρχουν πολλές διαδρομές...όσες και η καρδιά σου.
© γ.κ 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου