
το χτύπημα είναι εδώ.
έτσι και αλλιώς τα γεράκια ξεχύθηκαν
νικήθηκα ...
και ο ήλιος συνεργάτης και αυτός
και εσύ πρωτεργάτης στο άπειρο.
και πίσω γυρίζω
και σ' αντικρίζω σαν άγαλμα
δακρύζω
μα δεν λυγίζω στο άγνωστο...
έχω και γω περάσει τα ίδια
έχω και γω ατίθασα σχέδια
και χρυσά δαχτυλίδια ...
και η περιέργεια είναι
το τέλος μου!
...έτσι κι αλλιώς
τα όνειρα δεν γεννήθηκαν για μένα
εγώ είμαι το ψέμα μίας στιγμής
και το αποδέχομαι
και σε ανέχομαι
και σε αναγνωρίζω νικητή.
και ο ήλιος έγειρε,τα κάλλη σου
να προβάλει η νύχτα
να πιω ακόμα απ' το καυτό υγρό
που χείλη πίνουν και τον τρόμο σκορπίζουν ε.
αποκαθήλωση ...
και τώρα η νύχτα τα νεύρα της θα καλμάρει
και εκεί στο απέραντο κοσμοδρόμιο
ένα τραγούδι ξεκινά δραματικό
αγάπη θα σε πω και πάλι αύριο
όταν οι στάλες της βροχής
θα ξεσκονίζουν τα όνειρά μου
© "προφητικό ν" γ.κ. 9 και 6 τώρα που νύχτωσε στις 7/8/12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου