"κραυγές στην άβυσσο"

...στο κόκκινο βάφω τα μάτια σου έξοχα,
ερευνώ τα δικά μου τα όρια.
δέκα ήταν τα χρόνια της στέρησης
και τ'αστέρια δεκάδες σκορπίζονταν ...
εξανεμίζονταν πόθοι και πάθη αδιάφορα ...
τα τσάκισα τα τεράστια κύμβαλα των θεών
στα ανούσια τροπάρια της ηδονής...
και ... ενώ ποτέ κανείς
δεν πάλεψε την ψυχή μου να σώσει...
μαγικός αυλός η τεράστια όψη μου
στα συντρίμμια της απίστευτης μέθης μου
δημιούργησα λέξεις...
έπλασα κύτταρα και ανάσες ξεστόμισα
και τόλμησα
με τα τέρατα την πνοή μου να δέσω...
Εξοστρακίστηκα στα χιλιάδες πολύχρωμα φώτα
ολοκληρώθηκα... όπως πάντα και πριν !
Ο ήχος τραχύς και απροσάρμοστος
στις εφτά πύλες της γης μου εκδόθηκα
και προδόθηκα μονομιάς
δεν είναι τα παιχνίδια σου ώριμα
δεν είναι τα στολίδια σου  έλξη
δεν έχεις ακόμα διαλέξει στεφάνι...
.....
θα σε σε ντύσω βασίλισσα τώρα,
θα σε δω στα αστέρια να λάμπεις
η αποξένωση έλαβε τέλος...
οι καλύτερες σκέψεις μου εμφανίστηκαν
και δανείστηκαν από σένα το πνεύμα
οι δυό σάρκες μας γίνονται μία
στον αιώνα του σήμερα σε γυρεύω
αδιαπραγμάτευτα ... σε ζητώ...
σε λατρεύω, σε αγαπώ.

© "κραυγές στην άβυσσο" γ.κ.

1 και 20' Live london in athens 13/8/12